گزارشی از عملیات تلقیح مصنوعی بوقلمون های نژاد BUT در ایران

نبود مزارع بوقلمون مادر و منابع تخم های قابل جوجه کشی در کشور، این بررسی را در پی داشت تا کاربرد عملیاتی و بازدهی تلقیح مصنوعی بوقلمون های نژاد BUT برای نخستین بار در ایران انجام شود. به این منظور، 34 قطعه بوقلمون هیبرید گوشتی (10 قطعه نر و 24 قطعه ماده)، در شرایطی همانند پرورش بوقلمون های مادر، با تغذیه محدود بر اساس جنسیت، به مدت 46 هفته پرورش داده شدند. پس از یک دوره سه هفته ای سازش پذیری پرنده های نر به انزال گیری به روش مالش شکمی و ارزیابی آغازین نمونه های منی، نمونه های مخلوط شده منی، در شیر استریلیزه و هموژنیزه کم چرب، رقیق و تلقیح شدند. بیشینه فاصله زمانی از انزال گیری تا تلقیح، 30 دقیقه بود و تلقیح به شکل هفتگی انجام شد. شمار 148 عدد تخم قابل جوجه کشی در طی یک دوره 14 روزه جمع آوری شد که ارزیابی ماکروسکوپیک آن ها نشان داد که شمار 91 عدد از این تخم ها (برابر با 5/61%) بارور بودند. اگر چه این درصد کمتر از میانگین گزارش شده در راهنمای پرورشی بوقلمون های مادر بود (91%)، درصد باروری به دست آمده از هیبریدهای گوشتی که جدای از سلسله مراتب بهنژادی، تنها با قرار گرفتن در شرایط پرورشی پرنده مادر به بلوغ جنسی رسیدند، به خودی خود بسیار ارزشمند بود. روی هم رفته، پژوهش کنونی، یافته های اولیه ای را در اختیار قرار می دهد که نشان می دهند حتی با کمک یک رقیق کننده ساده، ارزان، و در دسترسی مانند شیر کم چرب نیز می توان به درصدهای خوبی از باروری، آن هم در هیبرید گوشتی دست یافت. بررسی کنونی می تواند دورنمای امید بخشی از پای گرفتن و گسترش صنعت پرورش بوقلمون مادر در ایران فراهم آورد.