برداشت تازه از فرهنگ شرق آسیا و حقوق بشر: حقوق فرهنگ سنتی ویتنام

هدف کلی نوشتار حاضر پرداختن به منزلت و تساهل انسانی به عنوان ارزش های میان فرهنگی حقوق بشر و نیز پرداختن به نقش شرق آسیا در تحول جهانی حقوق بشر است و این کار از طریق تبیین حقوق فرهنگ ویتنامی و تاثیر آن بر ویتنام مدرن صورت خواهد گرفت. مقاله به توضیح ارزش های سنتی انسانی ویتنام، انسان گرایی و حقوق بشر خواهد پرداخت و این ارزش ها در قالب ساختار فئودالیسم و حضور بودایسم، کنفسیویسم، تائویسم و عقاید ویتنامی (هم زاد گرایی) از قرن دهم تا سال 1858 نمود پیدا کردند و از این سال ویتنام تحت سیطره فرانسویان قرار گرفته و در همان حال شکل شبه فئودالیسم خود را حفظ نمود. این نوشتار با نگاهی به سلسله های پادشاهی ویتنام و به ویژه لا، ترن، لی و نگوین، به دنبال یافتن مبنای ثابت برای نشان دادن این نکته است که در حقوق سنت فرهنگی ویتنام، ایده هایی از حقوق بشر وجود دارد که این ایده ها در پیمان های بین المللی حقوق بشر مورد احترام است و اینکه فرهنگ شرق آسیا- تحت تاثیر کنفسیویسم – که حقوق فرهنگ ویتنامی از آن نشات گرفته- سهم مهمی در تحول جهانی حقوق بشر دارد. همچنین نوشتار حاضر این بحث را مطرح می سازد که فرهنگ سنت ویتنامی و نیز فرهنگ شرق آسیا عناصر مثبت و منفی دارد که بر تحول حقوق بشر در ویتنام و شرق آسیا و نیز پدیدار شدن حقوق بشر در گستره جهانی تاثیر می گذارد. منزلت انسانی، تساهل و شفقت بی پایان، ارزش های متعالی سازنده فرهنگ هستند. این ارزش ها در سنت حقوق فرهنگی ویتنام و جامعه سنتی ویتنام وجود داشته و هنوز در ویتنام امروز حضور پر رنگی دارد. بحث حاضر دربردارنده پاره ای از جمع بندی های کلیدی است بر این مبنا که به رغم محتوای نقطه نظرات محافظه کارانه که بر احترام، حمایت و اجرای حقوق بشر فردی، (نظیر حقوق زنان) تاثیر منفی می گذارد، فرهنگ ویتنامی به عنوان بخشی از فرهنگ شرق آسیا دربردارنده مجموعه بزرگی از ارزش ها چنان حضور پر رنگی دارند که با حقوق بشر جهانی قدرت همسانی دارند.