تعامل فراغت مجازی و واقعی در دانشجویان دانشگاه های تهران

مساله ی پژوهش حاضر، نقش و جایگاه یک رفتار فراغتی جدید به نام مصرف اینترنت در مجموعه ی رفتارهای فراغتی دانشجویان یا سبک رفتارهای فراغتی آنان است. جامعه ی دانشجویی کشور با جمعیتی بالغ بر 5/3 میلیون نفر گروه مهمی از جمعیت جوان کشور محسوب می شوند که با توسعه ی زیرساخت های دسترسی به رسانه های جدید طی سال های اخیر، علاقه مندی و تمایل خود را به استفاده از امکانات فضای مجازی برای تغییر در الگوهای پیشین رفتارهای فرهنگی و فراغتی نشان داده اند. بررسی حاضر می کوشد تا با استفاده از داده های صرف زمان فراغت در بین نمونه ای از دانشجویان دانشگاه های تهران به این موضوع بپردازد که چه الگویی از تعامل بین فراغت مجازی و واقعی دانشجویان وجود دارد؟ یافته ها حاکی از آن است که پیامد کاربرد اینترنت بر مدت زمان همه ی فعالیت های فراغتی یکسان نیست و از یک الگو پیروی نمیکند. مطابق یافته های این مطالعه کسانی که کاربرد اینترنت بخشی از فراغت آنان را تشکیل میدهد، بیش تر با دوستان شان معاشرت می کنند؛ بیش تر موسیقی گوش می کنند؛ بیش تر مطالعه می کنند و بیش تر بازی می کنند و در مقابل کمتر تلویزیون تماشا می کنند. به طور کلی و بر اساس نتایج بررسی حاضر می توان گفت ورود اینترنت به سبک فراغتی جوانان، اهمیت و کارکردهای زمان فراغت را تقویت کرده و این یافته موید اهمیت مضاعف فراغت در جامعه ی جدید است.