چگونه استراوسون میان معرفت شناسی، هستی شناسی و منطق وحدت ایجاد می کند؟

تحلیل استراوسن نوعی «تحلیل زبانی پیوندگرا» است. او بر پایه این نوع تحلیل به گستره وسیعی از مفاهیم یا تصورات دست می یابد که از جمله آنها پاره ای مفاهیم یا سنخ-مفهوم های بنیادی،کلی و جامعی است که نه تنها پیشانظری یا غیرتاریخی اند بلکه در معیت هم به یک چارچوب ساختاری شکل می دهند که معرفت شناسی، هستی شناسی و منطق در آن ممکن می شوند. او با این مبنا به این نتیجه می رسد که معرفت شناسی، هستی شناسی و منطق یک سه گانی یا سه وجه یک پژوهش واحدند و می توان این وحدت را از طریق عملکرد بنیادی زبان به خوبی نشان داد. در این مقاله،ابتدا خطوط بسط این اندیشه فلسفی سه گانی ترسیم و چندوچون عملکرد بنیادی زبان (که حلقه رابط این وحدت است) تبیین می گردد و،از این رهگذر، نشان داده می شود که استراوسن تنها با تحلیل زبانی پیوندگرا می تواند میان معرفت شناسی، هستی شناسی و منطق وحدت ایجاد کند.