بررسی کارایی واحدهای مختلف تصفیه خانه آب اصفهان در حذف فلزات سنگین

آب های سطحی حاوی آلاینده های مختلف از جمله املاح فلزات سنگین هستند. املاح فلزی همراه آب خام وارد تصفیه خانه های آب می شوند و فرایندهای معمول تصفیه قادر به حذف کامل آن ها نیستند. روند تغییرات غلظت املاح فلزی و میزان حذف آن ها در واحدهای مختلف فرایند تصفیه آب، به نوع فرایند و شرایط بهره برداری بستگی دارد. در این بررسی، میزان حذف فلزات سنگین شامل آهن، منگنز، مس و نیکل در مراحل مختلف فرایند تصفیه آب، در تصفیه خانه آب اصفهان، مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه برداری از محل های ورودی، اختلاط سریع، قبل و بعد از فیلتراسیون و خروجی طبق شرایط استاندارد انجام گرفت. غلظت فلزات سنگین در نمونه ها با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که دامنه تغییرات غلظت فلزات سنگین در آب ورودی، به ترتیب برای آهن بین صفر تا 14/1، منگنز بین صفر تا 0473/0، مس صفر تا 817/0 و نیکل 012/0 تا 107/0 میلی گرم در لیتر و دامنه تغییرات غلظت آن ها در آب خروجی، به ترتیب برای آهن بین صفر تا 373/0، منگنز صفر تا 032/0، مس صفر تا 120/0 و نیکل صفر تا 157/0 میلی گرم در لیتر می باشد. هم چنین طی کل فرایند تصفیه آب، آهن به میزان 74%، منگنز 55%،مس 78% و نیکل 39% حذف شده اند و بیشترین میزان حذف، در مورد عناصر مس، نیکل و منگنز مربوط به مراحل قبل از فیلتراسیون و بیشترین مقدار حذف آهن مربوط به واحد فیلتراسیون می باشد. کاهش نسبی غلظت املاح فلزی در طی فرایندهای معمول تصفیه، نشان می دهد که تحت شرایط بحران آب و تغلیظ آلاینده ها در منابع برداشت آب خام، حذف فلزات سنگین مستلزم به کارگیری فرایندهای تصفیه خاص می باشد.