الگوی ساختاری رابطه آسیب های روانی سازمانی با فشار شغلی، رضایت شغلی و سلامت روان با توجه به نقش واسطه ای کمال گرایی شغلی در معلمان

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین آسیب های روانی سازمانی با فشار شغلی، رضایت شغلی و سلامت روان با توجه به نقش واسطه ای کمال گرایی شغلی اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری آن معلمان مقطع راهنمایی شهر اصفهان بودند که از میان آنها 331 نفر (183 زن و 148 مرد) به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های آسیب های روانی سازمانی (کامکار و همکاران، 1385)، مقیاس چندبعدی کمال گرایی شغلی (هویت و فلت، 1989)، پرسشنامه سلامت روان (گلدبرگ و ویلیامز، 1988)، شاخص توصیفی شغلی (JDI، اسمیت و همکاران، 1969) و پرسشنامه فشار شغلی (اسیپو، 1987) پاسخ گفتند. داده ها از طریق الگوسازی معادله ساختاری تحلیل شد. نتایج نشان داد آسیب های روانی سازمانی به طور مستقیم با محدوده نقش، رضایت شغلی، سلامت روان و مسوولیت نقش، و محدوده نقش به طور مستقیم با کمال گرایی مبتنی بر خود و رضایت شغلی رابطه دارند. همچنین بین کمال گرایی مبتنی بر خود با مسوولیت نقش، بین مسوولیت نقش با سلامت روان و بین سلامت روان با رضایت شغلی نیز رابطه مستقیم وجود داشت. شاخص های برازش الگوی نهایی پژوهش (879/8، 05/0 P<، GFI=0.991، FI=0.992، IFI=0.992، PCFI=0.397، PRATIO=0.4، RMSEA=0.038) نشان دهنده وضعیت مطلوب الگو بود.