مطالعه موردی: بیلان آب آبخوان دشت برخوار اصفهان

میزان ریزش های جوی متوسط سالیانه کشور تنها حدود 250 میلیمتر می باشد ونتیجه عملکرد سایر عوامل به نحوی است که اغلب کاهش میزان ذخایر (به ویژه ذخایر آب زیرزمینی) ما را جبران نمی کنند]1 و 2[.
شرایط اقلیمی، نحوه توزیع زمانی و مکانی ریزش های جوی، رشد بی رویه جمعیت، مصرف فزاینده آب، برداشت های حساب نشده ناشی از عدم رعایت قوانین و مقررات استفاده و توزیع عادلانه آب، میهن ما را با بحران کم آبی و یا بی آبی مواجه نموده، منابع آبی و به ویژه ذخایر آب زیرزمینی کشور را تهدید می نمایند.
بررسی های انجام شده در مورد آب های زیرزمینی دشت برخوار اصفهان، اضافه برداشتی معادل 45 میلیون مترمکعب آب در سال را نشان می دهد. با چنین برداشتی، سطح آبخوان به طور متوسط سالیانه نیم متر افت نموده است. این در شرایطی است که آب های ورودی از حوضه های مجاور و آب کانال آبیاری منشعب از زاینده رود آبخوان را تغذیه نموده اند.