مقایسه ضخامت مرکزی قرنیه در چشم های طبیعی و قوز قرنیه با استفاده از سه نوع پاکی متر

ارزیابی میزان تطابق پاکی متری اولتراسونیک، تحلیل گر گالیله با شیمفلاگ دوگانه و ارب اسکن II جهت سنجش ضخامت مرکزی قرنیه (CTT) در چشم های طبیعی و دارای قوز قرنیه.
روش پژوهش: در این مطالعه آینده نگر مقایسه ای، ضخامت مرکزی قرنیه در 88 چشم راست از 88 بیمار کاندید جراحی انکساری و 76 چشم (39 چشم راست) از 45 بیمار دارای قوز قرنیه با استفاده از پاکی متری اولتراسونیک، گالیله و ارب اسکن II اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از ضرایب پیرسون و وابستگی بین گروهی (ICC) و مدل های Mountain و Bland Altman مقایسه شدند.
میانگین ضخامت مرکزی قرنیه با استفاده از پاکی متری اولتراسونیک، گالیله و ارب اسکن II در گروه طبیعی به ترتیب 39.4±551 و 33.5±566.9 و 40.9±565.5 میکرومتر (P<0.001) و در گروه قوز قرنیه به ترتیب 61.5±488.4، 42.0±504.1 و 58.5±473.8 میکرومتر بود (P<0.001). ارتباط معنی دار آماری در ضخامت مرکزی قرنیه اندازه گیری شده با این سه وسیله در دو گروه حاصل شد. قوی ترین ارتباط در گروه طبیعی و بین گالیله و ارب اسکن II (ICC: 0.90 و 0.91: R) با حداقل 95 درصد محدوده توافق بود (35- تا 32 + میکرومتر) و ضعیف ترین ارتباط در گروه قوز قرنیه و بین اندازه های حاصل از پاکی متری اولتراسونیک و گالیله حاصل شد (0.61: ICC، R: 0.67).
برای سنجش CCT در چشم های طبیعی می توان از گالیله و ارب اسکن II به جای یکدیگر استفاده نمود، اما این دو در چشم های دارای قوز قرنیه به جای یکدیگر قابل استفاده نمی باشند. میزان تطابق بین دو دستگاه اپتیکی و پاکی متری اولتراسونیک پایین می باشد، بنابراین این دو دستگاه نمی توانند جایگزین پاکی متری اولتراسونیک در اندازه گیری CCT در بیماران دارای قوز قرنیه یا قرنیه های طبیعی باشند.