بررسی آزمایشگاهی ضریب دبی مدل ترکیبی سرریز- دریچه استوانه ای و نیم استوانه ای در کانال های کوچک

سازه ترکیبی سرریز- دریچه دارای برتری هایی نسبت به استفاده جداگانه از سازه ها، از جمله عبور هم زمان مواد شناور (چوب، یخ و...) و رسوبات است. یکی از انواع مدل های ترکیبی، سازه ترکیبی استوانه ای است که دارای ویژ گی هایی از جمله اقتصادی بودن، طراحی آسان، سهولت ساخت، ضریب دبی بالا و... می باشد. در این مقاله به بررسی آزمایشگاهی تاثیر پارامترهای هیدرولیکی و هندسی بر ضریب دبی مدل ترکیبی سرریز- دریچه استوانه ای و نیم استوانه ای (در دو حالت انحنا در سمت بالادست و انحنا در پایین دست سازه) پرداخته شده است. آزمایش ها در فلومی به طول 6 متر و عرض 75 میلی متر و با استفاده از لوله های استوانه ای و نیم استوانه ای با قطرهای 40، 50، 60، 70 و 85 میلی متر انجام شده است. نتایج نشان داد که در هر سه حالت با افزایش مقادیر بی بعد نسبت عمق بالادست جریان به میزان بازشدگی دریچه (H/a) و نسبت عمق بالادست جریان به قطر استوانه (H/D) ضریب دبی افزایش می یابد. همچنین محقق شد که در یک (H/D) ثابت، ضریب دبی استوانه کامل تقریبا برابر با ضریب دبی نیم استوانه با انحنا در بالادست و حدود 12 درصد بیش تر از ضریب دبی نیم استوانه با انحنا در پایین دست است و برای هر سه حالت در محدوده آزمایش ها ضریب دبی بین 96-38 درصد متغیر است.