بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد ارقام آفتابگردان در منطقه جیرفت

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام آفتابگردان، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در منطقه جیرفت در سال زراعی 85-1384 اجرا گردید. در این تحقیق سطوح آبیاری به عنوان عامل اصلی در چهار سطح 70: I1:،130، I2:190، I3 و250: I4 میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A و ارقام به عنوان عامل فرعی شامل1 5 رقم (V1: رکورد، V2: جرنیانیکا66، V3: وینمیک3931، V4: گلشید و V5: پردوویک) بودند. نتایج نشان دادکه رقم های رکورد و گلشید به ترتیب با میانگین عملکرد دانه 3617 و 3448 کیلوگرم در هکتار نسبت به سایر ارقام برتری داشتند. و بین این دو رقم از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود نداشت. همچنین بیشترین میانگین عملکرد از 70 میلیمتر تبخیر از تشتک کلاس A با عملکرد 3703 کیلوگرم در هکتار بدست آمد که از نظر آماری با تیمار 130 میلیمتر تبخیر با عملکرد 3369 کیلوگرم در هکتار اختلاف معنی داری نداشت. اثرات متقابل آبیاری و ارقام بر عملکرد دانه در سطح آماری 5 درصد معنی دار گردید. بطوریکه بیشترین عملکرد دانه و روغن از تیمار I1V1 به ترتیب با میانگین 4342 و1766 کیلوگرم در هکتار و بیشترین قطر طبق و وزن هزار دانه از تیمار I1V4 به ترتیب به میزان 18 سانتیمتر و 33/71 گرم بدست آمد.