بررسی سمیتی نانوتیوبهای کربنی چند دیواره عامل دار شده با مشتق اکساتیازول و فنیل هیدرازین تهیه شده با امواج مایکروویو

امروزه نانوتیوبهای کربنی عامل دار شده مورد استفاده فراوانی در پزشکی یافته اند، نظیر رشد هدایت شده نرونها بر روی نانوتیوبهای کربنی چند دیواره عامل دار شده، در این میان تحقیقات گسترده ای بر روی عامل دار کردن نانوتیوبهای کربنی صورت گرفته است که می توان به استری کردن، افزایش رادیکالهای آزاد و آمید دار کردن اشاره کرد. عامل دار کردن نانوتیوبهای کربنی تحت شرایط مایکروویو سریعتر و موثرتر از روش های معمول می باشد.
در این تحقیق، عاملی دار کردن شیمیایی نانوتیوبهای کربنی چند دیواره کربوکسیل دار شده (MWNT-COOH) را با متیل 2-(2- آمینو- 4 اکسو تیازول – (H4)- ایلیدین)استات((MWNT-Amide در شرایط مایکروویو بررسی نموده. سپس نانولوله های کربنی آمید دار شده(MWNT-Amide) از طریق واکنش با فنیل هیدرازین در مدت 20 دقیقه مشتق تیازول را بر روی نانوتیوبها تولید کردند که توسط طیف سنجی IR، Raman، SEM، آنالیز عنصری وTGA تایید گردیدند.
یافته های پژوهش: اثر نانوتیوبهای عامل دار شده سنتیتیک، بر روی سلولها در شرایط In-Vitro مورد بررسی قرار گرفت. نتایج سلولی سمیت بالایی را برای MWNT-Thiazole نسبت به دیگر نمونه ها از خود نشان داد.
متیل 2- (2- آمینو- 4 - اکسو تیازول- 5(H4) – ایلیدین) استات و مشتق تیازول بر روی نانوتیوب های کربنی عامل دار شده و به وسیله تصاویر SEM، FT-IR، Raman، آنالیز عنصری، TGA مورد تایید قرار گرفت با این عاملی دار کردن سایت های فعال برای واکنش های بیولوژیک فارماکوژنیک آینده فراهم گردید.