کارایی پلی آکریل آمید آبکافت شده جزئی در سیالات حفاری پایه آبی

بهبود خواص سیال حفاری به عنوان یکی از پارامترهای مهم در افزایش بازده عملیات حفاری همواره مورد توجه بوده است. یکی از راه های بهبود خواص سیال حفاری، استفاده از پلیمرهای جدید و کارآمد در ترکیب سیال حفاری است. در این پژوهش، عملکرد پلی آکریل آمید آبکافت شده جزئی (PHPA) بررسی شده است. این پلیمر به تازگی وارد صنعت حفاری کشور شده ولی متاسفانه درباره عملکرد فنی آن اطلاعات جامعی وجود ندارد. شرکت های مصرف کننده در کنترل کیفی و نحوه به کارگیری این ماده برای فرمول بندی و طراحی سیال حفاری در شرایط عملیاتی با مشکلاتی مواجه اند. بدین منظور، خواص گرانرو سازی و کنترل کنندگی از دست رفتن سیال و شیل ها با استفاده از این پلیمر با الویت شرایط حفاری چاه های عملیاتی کشور ارزیابی شده و در ادامه اثر دما، آلاینده های نمکی همچون نمک سدیم کلرید، کلسیم و منیزیم و همچنین تغییرات pH که از عمده ترین شاخص های آلودگی محسوب می شوند، بر خواص سیال پلیمری بررسی شده است. نتایج به دست آمده از آزمون ها نشان می دهد، پلیمر PHPA ضمن افزایش و بهبود خواص رئولوژیکی سیال حفاری، در کاهش از دست رفتن سیال نیز نقش بسزائی ایفا می کند. همچنین، این پلیمر در تقابل با آلاینده نمک سدیم کلرید از مقاومت قابل قبولی برخوردار است، ولی کارایی آن در برابر آلاینده هایی همچون یون های کلسیم و منیزیم (نمک های کلرید کلسیم و منیزیم) کاهش می یابد. آزمون های گرمایی در دماهای مختلف نشان می دهد، پلیمر PHPA پایداری گرمایی زیاد تا دمای 150درجه سانتی گراد دارد. همچنین، این پلیمر خاصیت بازدارندگی شیل بنتونیتی موجود در سیال را بهبود داده و با سازوکار کپسول کنندگی به عنوان عمده ترین شاخصه این پلیمر از پخش شدن خرده های حفاری شیلی به درون سامانه سیال حفاری جلوگیری می کند و مانع از تغییر خواص سیال می شود.