راهبردهای ارتقاء کیفیت فضاهای عمومی طبیعی شهری سیمای سرزمین رود _ دره فرحزاد تهران

مطالعه حاضر کاربردمفهوم اکوهیدرولوژی در باز آفرینی سیمای سرزمین رود دره فرحزادتهران را مورد بررسی قرار می دهد. نکته کلیدی کاربرد مفهوم ، مدیریت بوم شناختی روددره شهری در برقراری تمامیتی فضایی از زمین شناسی ، آب شناسی ، زندگی گیاهی و کاربری زمین می باشد. مطالعه تاکید دارد در روند دستیابی به فضاهای عمومی با کیفیت که در جریان توسعه محدوده های طبیعی روددره های درون شهری حاصل می آیند، لازم است تخریب اکولوژیکی سیمای سرزمین متوقف شود و در راستای بهبود تعاملات اکولوژیکی قدم برداشته شود. مبتنی بر توانایی ها و محدودیت های منطقه ، راهبردهای ارتقاء کیفیت فضای عمومی روددره فرحزاد از سطوح مختلف مدیریت سیمای سرزمین، شامل: بوم شناسی سیستمی ، بوم شناسی شهری و بوم شناسی انسانی منتج می شوند. برمبنای اصول بوم شناسی سیمای سرزمین ، این راهبردها در روند مدیریت « تخصیص منابع سیمای سرزمین (سطح ساخت و استفاده) ، برنامه فضایی – اجتماعی سیمای سرزمین (سطح پوشش و کاربری) ، و « عملکرد زیستی – فضایی – اجتماعی شبکه سیمای سرزمین ها (سطح زیر ساخت فراغتی) ، کاربرد می یابند. در این مطالعه ، چارچوب تحلیلی مدل ارائه شده جهت سنجش کیفیت فضای عمومی روددره فرحزاد تهران مورد استفاده قرار می گیرد. اطلاعات موردنیاز از مشاهدات و آمارهای بدست آمده از سازمان های مربوطه حاصل می آیند.