تاریخچه علم ژنتیک در ایران، بخش هفتم، زندگی نامه پروفسور ساموئل رهبر

تاریخچه دانش ژنتیک از هنگام تولد (آیین زرتشت 1738 سال پیش از میلاد مسیح تا سده سیزدهم میلادی (هفتم هجری) چندین بار در همایش های داخل و خارج از کشور و همچنین مجلات فارسی و انگلیسی زبان1 و اخیرا در Indian J. Human Genetics 18:1، 2012 گزارش و منتشر شده است.(2و3) مدارک مستند وروش اجتماعی ایران باستان نشان میدهد که نیاکان ما به شراکت مساوی جنس نر و ماده در تولید مثل و انتقال صفات به فرزند آگاهی کامل داشته اند و می توان با نهایت غرور ادعا کرد که ایران باستان زادگاه و گهواره دانش تولید مثل و ژنتیک می باشد. هیات تحریره فصلنامه ژنتیک در هزاره سوم از آقایان دکتر هوشنگ خاوری استاد دانشکده دامپزشکی، دکتر منصور امیدی استاد بیوتکنولوژی نباتات و دکتر محمدحسن کریمی نژاد استاد پاتولوژی و ژنتیک در خواست نمود که به تدریج در شماره های پیاپی ژنتیک در هزاره سوم، ابتدا خلاصه ای از مستندات موید این فرضیه و سپس شرح زندگی و خدمات اساتید و تمامی افرادی را که به نحوی در آموزش، گسترش و کاربرد نوآوری های شگفت انگیز سالهای اخیر نقش داشته اند به زیور طبع بیارایند. هدف این است که در این مسیر تمام پیشگامانی را که در پایه گزاری و رشد این دانش در ایران به نحوی کوشش و تلاش نموده اند نادیده نگیریم. انجام این مهم مستلزم همکاری و تلاش فرهیختگان و علاقمندان به دانش ژنتیک است. لذا از اساتید گرامی و دانش آموختگان آنان تقاضا می شود ما را در انجام این وظیفه سنگین کمک و همیاری فرمایند. در این شماره به شرح زندگی یکی از پیشگامان کاربرد ژنتیک مولکولی را که پژوهش های ارزنده ایشان منجر به کشف دوازده هموگلوبین جدید و هموگلوبین گلیکوزیله Hb1Ac که ارزش ممتازی در تشخیص و کنترل بیماران دیابتی و کاربرد جهانی دارد می پردازیم.