نشانه شناسی عنوان در دو قصیده ی «شبگیر» احمد شاملو و «لیل یفیض من الجسد» محمود درویش(بررسی تطبیقی)

نشانه شناسان در نقد جدید، برای عنوان در متن ادبی اهمیت زیادی قائل هستند، چرا که نخستین اشاره ای است که متوجه مخاطب می گردد وهمچون کلیدی دلالی است که ساختار متن را در یک یا چند کلمه خلاصه می کند. از طریق عنوان، خواننده به منظور کشف دلالت ها و مفهوم و گشودن رمزهای آن، وارد اعماق متن می گردد و به خواننده، امکان شناسایی ماهیت و مضمون متنی را می دهد که برای آن عنوان انتخاب می کند.
لیوهوک، ژرار ژنت، هنری میتران، شارل گریفل، راجر روفر و دیگر ناقدان غربی تاثیر زیادی در گشودن این زمینه در برابر ناقدان معاصر، به منظور بررسی، تعریف و تحلیل عنوان داشته اند، به گونه ای که پژوهش های معاصر به ویژه در دهه های اخیر، به بررسی و نقد همه جانبه ی عنوان پرداخته اند.
در این مقاله، عنوان دو قصیده ی «شبگیر»، اثر شاعر ایرانی، احمد شاملو و «لیل یفیض من الجسد» اثر شاعر فلسطینی، محمود درویش، تحلیل شده و دلالت کلمه ی «شب» در عنوان هر دو قصیده مقایسه می گردد. روش کاربردی در این مقاله توصیفی- تحلیلی و در پرتو ادبیات تطبیقی و مکتب آمریکایی است.
نتایج بررسی وتحلیل این دو قصیده حاکی از این است که واژگان«شب» دلالت نمادین آشفتگی و نابسامانی اوضاع جامعه ی دو شاعر است.