عوامل پیش بین آمادگی برای درمان در سوء مصرف کنندگان مواد محرک

آمادگی برای درمان، متاثر از عواملی است که تعیین آنها کمک ارزنده ای به امکان تشخیص میزان آمادگی درمان و طراحی مداخلات ایجاد آمادگی درمان برای بیماران خواهد بود. هدف مطالعه حاضر سنجش عوامل پیش بین آمادگی برای درمان در سوء مصرف کنندگان مواد محرک بوده است.
در این مطالعه مقطعی، 123 فرد مبتلا به سوء مصرف مواد محرک از میان بیماران مراجعه کننده به کلینک های سرپایی و خود معرف سوء مصرف مواد شهر تهران به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و توسط مقیاس آمادگی قبل از درمان، پرسشنامه موانع درمانی و پرسشنامه خصوصیات جمعیت شناختی مورد سنجش قرار گرفتند. داده ها توسط رگرسیون چندگانه به روش گام به گام با نرم افزار PASW Predictive Analytics Software= «تحلیل شدند.
بین تشخیص مساله و میل به تغییر با آمادگی برای درمان رابطه مثبت معنادار و بین شدت اثرات ماده مورد سوء مصرف و موانع ادراک شده درمان با آمادگی برای درمان رابطه منفی معنی دار وجود داشت (001/0P<). تشخیص مساله، میل به تغییر، شدت اثرات ماده مورد سوء مصرف و موانع ادراک شده درمان نقش معنی داری در پیش بینی آمادگی برای درمان داشتند (001/0>P) و در مجموع 86% واریانس آمادگی برای درمان را تبیین می کردند (866/0R2=).
تشخیص مساله، میل به تغییر، شدت اثرات ماده مورد سوء مصرف و موانع ادراک شده درمان در آمادگی برای درمان سوء مصرف مواد محرک مهم هستند. سنجش و مداخله مناسب در آمادگی برای درمان در میان سوء مصرف کنندگان مواد محرک قبل از پذیرش کامل آنان برای درمان مهم و ضروری است.