تولید و تغلیظ ناقل ویروسی بر پایه MLV و مقایسه ترانسداکسیون رده های سلولی سرطانی و غیر سرطانی با ناقل تولید شده

ابزارهای گوناگونی به منظور انتقال ژن به سلول های یوکاریوتی توسعه یافته اند. در میان آن ها، کارایی ویروس های RNA دار متعلق به خانواده رتروویریده در انتقال ژن به دلیل الحاق پایدار ژنوم خود در کروموزوم های میزبان بالاتر است. ویروس لوکمی موش (MLV) شناخته شده ترین عضو جنس اورتورتروویرینا از گامارتروویروس ها است. ناقل رتروویروسی بر پایه MLV تنها قادر به بیان ژن های خارجی در سلول های در حال تقسیم میتوز می باشد، که بیانگر مناسب بودن این ناقل به عنوان ابزار انتقال ژن در ژن درمانی سرطان است. دراین تحقیق، ناقل ویروسی بر پایه MLV از طریق ترانسفکشن همزمان و گذرا سه پلاسمید رتروویروسی شامل pBABE-GFP (پلاسمید بیانی دارای ژن گزارشگر GFP)،pBS-CMV-gagpol (پلاسمید بسته بندی دارای ژن gagpol ویروس MLV) وpMD2G (پلاسمید پوششی حاوی ژن VSVG) در رده سلولی HEK293T تولید شد. تغلیظ ویروس با دو روش اولتراسانتریفیوژ و محلول پلی اتیلن گلیکول انجام شد. رقت های سریالی از ویروس غلیظ شده تهیه گردید و عیار ویروس بر حسب واحد عفونی بر میلی لیتر (106 × 21 ذره عفونی در هر میلی لیتر در هر دو روش) محاسبه شد. سپس کارایی ترانسداکسیون رده های سلولی سرطانی (A549 و Hela) و غیر سرطانی (HEK و Vero) با ناقل ویروسی تولید شده مقایسه گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که کارایی ناقل در آلوده کردن سلول های سرطانی بالاتر است و بنابراین ناقل تولید شده در زمینه انتقال ژن به سلول های سرطانی مناسب تر می باشد.