بررسی برخی عوامل محیطی موثر بر رویشگاه آویشن کوهی (Thymus kotschyanus Boiss) در مراتع ییلاقی پلور

در این پژوهش، رویشگاه گیاه آویشن کوهی (Thymus kotschyanus Boiss) به مساحت 4600 هکتار در منطقه ی پلور استان مازندران مورد مطالعه قرار گرفت و به بررسی ارتباط این گونه با عوامل محیطی نظیر خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک و پستی و بلندی پرداخته شد. نمونه برداری پوشش گیاهی به روش سیستماتیک-تصادفی و تیپ بندی گیاهی به روش فیزیونومیک-فلورستیک انجام شد. سطح مناسب پلات نمونه برداری به روش سطح حداقل و تعداد پلات با روش آماری تعیین گردید. سپس در هر واحد، 3 ترانسکت 100 متری با 10 پلات در امتداد آن مستقر شد. در هر واحد کاری نمونه های خاک به طور تصادفی، به تعداد 3 تکرار و از عمق 30-0 سانتی متری خاک برداشت شد و ویژگی های خاک از قبیل ازت، فسفر، ماده آلی، pH، EC و بافت خاک به روش های آزمایشگاهی اندازه گیری شد. جهت مقایسه ی میانگین درصد پوشش و تراکم آویشن مربوط به طبقات شیب، ارتفاع و دامنه های مختلف و بررسی اثر متقابل بین آن ها از آنالیز واریانس چند طرفه و برای مقایسه ی میانگین های سطوح داخلی هر یک از آن ها و وجود اختلاف معنی دار بین این عوامل به ترتیب از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون دانکن در نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که همه ی عوامل پستی و بلندی و اثرات متقابل آن ها و نیز خصوصیات خاک در دامنه های مختلف، تاثیر معنی داری بر درصد پوشش و تراکم آویشن کوهی دارند. بیش ترین درصد پوشش تاجی و تراکم آویشن به ترتیب مربوط به دامنه ی غربی و شرقی، شیب 45< و طبقه ی ارتفاعی 2500-2200 متر می باشد. در بین عوامل خاکی نیز OC، N، pH و P بیش ترین ارتباط و نقش را در تغییرات پوشش و EC، مقدار سنگ و سنگریزه و لاشبرگ بیش ترین ارتباط و نقش را در تراکم آویشن دارند.