بررسی تاثیر مصرف دو ریز مغزی روی، مس به دو روش بذرپاش و محلول پاش در افزایش عملکرد و اجزاء عملکرد در گندم

به منظور بررسی اثرات متقابل سطوح مختلف عناصر روی و مس بصورت مصرف خاکی و محلول پاشی بر خصوصیات کمی وکیفی گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار در آبان ماه سال 1387 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل ترکیبی از 3 مصرف کود جامد روی و مس و 2 سطح مصرف محلول پاشی این دو عنصر بوده است. نتایج کاربرد هیچکدام از تیمارها بر روی درصد پروتئین و تعداد پنجه و تعداد دانه در سنبله اثر معنی داری را نشان نداد. مصرف خاکی روی و خاکی مس موجب افزایش معنی دار عملکرد، وزن هزار دانه، محتوای جذب روی و مس در دانه و غلظت روی و مس در دانه و اندام هوایی و تعداد پنجه بارور گردید در صورتیکه کاربرد خاکی و محلول پاشی روی موجب افزایش معنی دار محتوای جذب روی و مس در دانه، غلظت روی در دانه و اندام هوایی گردید، همچنین نتایج نشان داد که کاربرد خاکی روی و برگی مس در مقایسه با شاهد موجب افزایش معنی دار غلظت و محتوای جذب روی در دانه، غلظت روی در اندام هوایی گردید در صورتیکه کاربرد خاکی مس و برگی روی موجب افزایش معنی دار غلظت و محتوای جذب روی و مس در دانه، پنجه بارور و غلظت روی و مس در اندام هوایی گردید. کاربرد خاکی مس و برگی مس باعث افزایش معنی دار غلظت و محتوای جذب روی و مس در دانه، غلظت روی و مس در اندام هوایی و وزن هزار دانه گردید. کاربرد برگی روی و برگی مس باعث افزایش معنی دار غلظت روی و مس در دانه و اندام هوایی، و محتوای جذب مس در دانه گردید. نتایج حاصل از این آزمایش نشان دهنده این است که بین عناصر مس و روی برهمکنش منفی وجود دارد. نتایج این آزمایش نشان داد که مصرف خاکی مس و روی بصورت توامان بیشترین تاثیر را بر عملکرد گیاه گندم دارد.