بررسی نسبت استرادیول به پروژسترون روز انتقال جنین و تاثیر آن روی نتایج تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم

از مشکلات عمده در موفقیت روش های لقاح آزمایشگاهی In Vitro Fertilization (IVF) در ایجاد بارداری، شکست لانه گزینی است که علت این مساله می تواند به طور عمده از پیامدهای اثرات استروژن و پروژسترون طی تحریک تخمک گذاری بر روی پذیرش آندومتر باشد. اگرچه نقش پروژسترون در لانه گزینی مراحل اولیه حاملگی نقش کلیدی است ولی نقش استرادیول در فار لوتئال هنوز به خوبی مشخص نشده است. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر نسبت سطح استرادیول بر پروژسترون در روز انتقال جنین بر پیامدهای تکنیک تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم Intracytoplasmic Sperm Injection (ICSI) می باشد.
در مطالعه هم گروهی حاضر 311 نازای تحت درمان با روش تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم وارد مطالعه شدند. در روز انتقال جنین از بیماران، پنج میلی لیتر خون جهت تعیین میزان پروژسترون و استرادیول سرم گرفته شده و با استفاده از تکنیک Chemiluminescent“ELICA” اندازه گیری شده و بر اساس پیامد درمان مورد مقایسه قرار گرفت.
میانگین سطح سرمی استرادیول به پروژ سترون در روز انتقال جنین به ترتیب در دو گروه سقط شده/ نشده و حامله شده/ نشده به ترتیب 86/23±26/32، 50/26±17/28 و 4/2±58/28، 39/4±09/36 بود. تفاوت معنی داری بین نسبت سطح استرادیول به سطح پروژسترون در دو گروه با توجه به پیامد بارداری وجود نداشت (به ترتیب 5/0 P= و 2/0 P=). نتایج مطالعه حاضر بیان گر عدم تاثیر نسبت سرمی استرادیول به پروژسترون روز انتقال جنین بر روی لانه گزینی و سقط در سیکل های تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم می باشد.