کاربرد الگوریتم اجتماع مورچگان در طراحی شبکه تغذیه کننده حمل و نقل همگانی

ساختار پیچیده مسائل طراحی شبکه حمل و نقل همگانی باعث شده تا روش های ریاضیاتی و عددی در بسیاری از مواقع راهکار مناسبی برای حل آنها محسوب نشوند. در دو دهه ی اخیر، استفاده از الگوریتم های ابتکاری و فراابتکاری، رویکردی مناسب تر برای حل اینگونه مسائل ایجاد کرده بطوریکه می توان امید داشت در زمان مناسب و با تقریب بهتر به جوابهای معنادارتری دست یافت. در این مقاله به معرفی جزئیات و نوآوری های ایجاد شده در الگوریتم اجتماع مورچگان برای طراحی شبکه ی حمل و نقل همگانی تغذیه کننده چندطریقه ای پرداخته شده و از زوایای مختلف کاربرد و روند بهینه سازی آن بررسی می شود. برای تحلیل نتایج بدست آمده، متدولوژی برروی یک شبکه ی فرضی اجرا گردیده و اثر پارامترهای مختلف الگوریتم بر روی نتایج مدل بررسی شده است. طبق نتایج بدست آمده، پارامترهای ورودی به الگوریتم نقش موثری در رسیدن به جواب بهینه دارند، بطوریکه با انتخاب بازه ی مناسب آنها، می توان زمان اجرای برنامه را کاهش و دقت مورد نیاز را افزایش داد. همچنین انتخاب مقادیر زیاد برای پارامتر تنظیم شدت فرمون باعث همگرایی سریع به سمت جواب بهینه ی کلی می شود حال آنکه مقادیر کم این پارامتر ممکن است که منجر به واگرایی برنامه شود. از طرف دیگر هرچه تعداد مورچه ها در شبکه بیشتر باشد، دقت جواب های بدست آمده نیز بیشتر خواهد بود. تعداد چرخه نقش موثری در زمان حل برنامه دارند بطوریکه کم بودن آن منجر به کاهش دقت در جواب مسئله می شود.