پاسخهای متمایز بذرهای تر و خشک گندم به میدان های مغناطیسی ایستا و متناوب

با وجود مطالعات متعدد بر روی تاثیر میدان های مغناطیسی مختلف بر گیاهان، مکانیسم دقیق این اثرات هنوز مشخص نشده است. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر میدان های مغناطیسی مختلف بر جوانه زنی و رشد اولیه بذرهای گندم بوده است. بدین منظور بذرهای گندم (Triticum aestivum L.) به دو صورت خیسانده شده و خشک تحت تیمار میدان مغناطیسی ایستا (SMF 30 میلی تسلا) و متناوب (EMF 10 کیلو هرتز) به مدت 4 روز، هر روز 5 ساعت قرار گرفتند. میزان آبگیری، درصد و سرعت جوانه زنی بذرها، رشد دانه رست، هدایت الکتریکی پوست دانه و غشای دانه رست اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در مقایسه با نمونه های شاهد در گروه گندم تر، تیمار میدان مغناطیسی اثر معنی داری بر درصد جوانه زنی بذرها نداشت، ولی سرعت جوانه زنی، وزن تر، وزن خشک و شاخصvigor II را افزایش داد. میدان مغناطیسی بر طول دانه رست حاصل از بذرهای خشک اثر مثبت داشت و در بقیه موارد اثرات افزایشی مشاهده نشد. تیمار با میدان مغناطیسی سبب کاهش نشت الکتریکی پوست دانه و غشای دانه رست گردید، ولی در عین حال سبب افزایش آبگیری دانه نشد. لذا افزایش سرعت جوانه زنی و رشد بهتر دانه رست ها احتمالا بدلیل افزایش تمامیت غشا و پوست دانه، افزایش میزان یا فعالیت آنزیم های دخیل در جوانه زنی بذرها و یا آنزیم های آنتی اکسیدانت بوده است. در مقام مقایسه، اثرات میدان بر بذرهای تر گندم بسیار بهتر از بذرهای خشک بوده وهمچنینSMF نسبت به EMF اثرات بهتری بر جوانه زنی و رشد دانه رست ها داشته است.