فرصت ها وتهدیدهای پیش روی نظام تعلیم و تربیت ایران در بستر جهانی شدن

جهانی شدن بعنوان یک فرایند گریز ناپذیر در قرن بیست و یکم در ابعاد سه گانه خود (اقتصادی، سیاسی و فرهنگی) نظام تعلیم و تربیت را دستخوش تغییر و تحول می نماید. از این رو شناسایی ویژگی ها و آثار این فرایند در دو حیطه فرصت ها وتهدیدها، یکی از وظایف اصلی هر نظام تعلیم و تربیت و از جمله نظام تعلیم و تربیت ایران می باشد. در مبانی نظری این مقاله نویسنده ابتدا به مفهوم، ویژگی ها و پیامدهای جهانی شدن در سه بعد(اقتصادی، سیاسی و فرهنگی) در حیطه نظام تعلیم و تربیت می پردازد. براین اساس در پیامدهای بعد اقتصادی، بر کاربرد آموزش های فنی و حرفه ای و استفاده بیشتر از تکنولوژی اطلاعات و در پیامدهای بعد سیاسی آن، بر کمرنگ شدن نظارت و تسلط دولت و حکومت بر نظام تعلیم و تربیت و در پیامدهای بعد فرهنگی جهانی شدن، برترویج فرهنگ غرب و کمرنگ شدن ویژگی های بومی و به مخاطره افتادن هویت ملی و ارزش های دینی در برنامه های درسی نظام تعلیم و تربیت ایران تاکید دارد. با در نظر داشتن این ابعاد، نویسنده پاسخ به سوال های این مقاله در زمینه فرصت ها و تهدیدهای جهانی شدن در نظام تعلیم و تربیت ایران پاسخ داده است.
سهولت استفاده از جدیدترین اطلاعات برای بالا بردن کیفیت آموزشی، عام گرایی فرهنگی، آموزش الکترونیکی و شکافت حلقه های بسته دانش به عنوان فرصت های پیش روی تعلیم و تربیت ایران در فرایند جهانی شدن می باشند. تهدید های جهانی شدن در نظام تعلیم و تربیت ایران نیز عبارتند از؛ آسیب دیدن تربیت دینی در ایران، تاثیر بر زبان و آموزش آن، خاص گرایی فرهنگی وکلاس های چند فرهنگی می باشند که با بهره گیری از این فرصت ها و با شناخت بهتر تهدیدها می توان به حفظ میراث های فرهنگی و اعتلای نظام تعلیم و تربیت کشورمان در راستای جهانی شدن پرداخت.