پیش داوری قومیتی و سازگاری اجتماعی در تعاملات ازدواج، همسایگی، همکاری شغلی و دوستی

پژوهش حاضر با هدف بررسی پیشداوری قومیتی و سازگاری اجتماعی در تعاملات ازدواج، همسایگی، همکاری شغلی و دوستی انجام شد.
در این مطالعه 240 دانشجو متعلق به 4 قوم ترک، فارس، کرد و لر از دانشگاه شهید بهشتی با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند در دسترس انتخاب شد. به منظور سنجش متغیرهای پژوهش از دو پرسشنامه سازگاری بل (زیرمقیاس سازگاری اجتماعی) و پرسشنامه پیشداوری، الهام گرفته از پرسشنامه فاصله اجتماعی بوگاردوس استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های t، رگرسیون، یومن- ویتنی، فریدمن، و ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج کلی دلالت بر تاثیر عامل قومیت بر پیش داوری دارد. به عبارتی، همه اقوام در تعاملات ازدواج، همسایگی، همکاری شغلی و دوستی قومیت خود را به سایر اقوام ترجیح داده و همچنین نسبت به قوم فارس در مقایسه با سایر اقوام پذیراتر هستند. این پیشداوری در مورد ازدواج نسبت به سایر موقعیت ها محسوس تر و در مورد دوستی از همه موارد کمتر بود. همچنین از بین متغیرهایی نظیر مدت زمان معاشرت، سازگاری اجتماعی و جنسیت، تنها عامل جنسیت می تواند پیش بینی کننده معناداری برای پیشداوری باشد.