بررسی تاثیر مواد ضدعفونی کننده بر سختی گچهای دندانی

با توجه به امکان عفونت متقاطع، نیاز مبرمی به ضد عفونی گچهای دندانی وجود دارد به شرطی که خواص مکانیکی دستخوش تغییر نشود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر مواد ضدعفونی کننده بر سختی گچهای دندانی می باشد.
این مطالعه از نوع آزمایشگاهی می باشد. برای هر گروه گچ دندانی نوع 3 و 4، چهل نمونه گچی دیسکی ساخته شد. برای هر ده نمونه محلولهای ضدعفونی کننده Virkon 1%، هیپوکلریت 525/0% و آب مقطر اشباع شده روی نمونه ها اسپری شد. سختی نمونه ها بر اساس پهنای شیار حاصل از روش کیفی Mohs بررسی گردید و سطوح نمونه ها توسط میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. جهت آنالیز داده ها از آزمون آماری Kruskal Wallis و Mann Whitney استفاده شد. (05/0 < p) روش Mohs به طور کیفی نشان داد که پهنای خطوط ایجاد شده بر روی نمونه های اسپری شده با Virkon کمتر از هیپوکلریت و آب Slurry می باشد. بیشترین پهنای شیار در گچ دندانی نوع 3 در اسپری با آب مقطر اشباع شده (02/0 ± 35/1) و کمترین پهنای شیار در گروه اسپری با Virkon (01/0 ± 97/0)بود. بیشترین پهنای شیار در گچ دندانی نوع 4 در اسپری با آب مقطر اشباع شده (01/0 ± 20/1) و کمترین پهنای شیار در گروه اسپری با Virkon (01/0 ± 61/0) بود. در هر دو تیپ گچهای نوع 3و 4، اختلاف معنی دار بین گروه های اسپری شده وجود نداشت در حالی که بین تک تک گروه ها با گروه گچهای خام قبل از اسپری، اختلاف آماری معنی دار وجود داشت. سختی سطحی استون هاپس از اسپری مواد ضدعفونی در تمام نمونه ها کاهش پیدا کرد که دراین بین Virkon کمترین تاثیرکاهنده را به همراه داشت.