رابطه شاخص های ارزیابی عملکرد با ارزش ایجاد شده سهامداران در شرکت های رشدی و ارزشی

هدف این مقاله بررسی رابطه بین شاخ صهای مختلف ارزیابی عملکرد در رابطه با ارزش ایجاد شده سهامداران در شرکت های رشدی و ارزشی با توجه به اندازه شرکت ها در فاصله زمانی سال های 1382 الی 1388 در شرکت های تولیدی پذیرفته شده فعال در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. نتایج آزمون فرضیات مقاله بیانگر این امر است که در شرکت های رشدی ارزش افزوده اقتصادی پالایش شده (66 %) و در شرکت های ارزشی ارزش افزوده بازار (38 %) دارای بیشترین توان توضیح دهندگی تغییرات ارزش ایجاد شده سهامداران می باشند. همچنین با بررسی معیارهای ارزیابی عملکرد در سطح اندازه شرکت ها می توان به این نتیجه رسید که در سطح شرکت های رشدی متوسط ارزش افزوده بازار (16 %)، بزرگ ارزش افزوده اقتصادی پالایش شده (66 %) و در سطح شرکت های ارزشی کوچک ارزش افزوده بازار %22) و متوسط ارزش افزوده بازار (32 %) قادر به توضیح دهندگی ارزش ایجاد شده سهامداران می باشند) و در سطح شرکت های رشدی کوچک و ارزشی بزرگ هیچ یک از معیارهای مورد بررسی قادر به توضیح ارزش ایجاد شده سهامداران نمی باشند.