مطالعه هزینه های مالی آسیب در اندام های مختلف فوتبالیست های لیگ برتر ایران

هدف از تحقیق حاضر، مطالعه هزینه های مالی آسیب های ورزشی در اندام های مختلف در فوتبالیست های حرفه ای حاضر در لیگ 89 – 88 بود. تمامی بازیکنان آسیب دیده 6 باشگاه از مجموع 18 باشگاه حاضر در لیگ برتر که به طور تصادفی و به صورت گذشته نگر، مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع 69 نفر (انحراف استاندارد میانگین: سن 2/5 ± 24/6، سابقه بازی رسمی 45/2 ± 26/7) دچار آسیب منجر به صرف نوعی از هزینه شده بودند و به عنوان نمونه های تحقیق ارزیابی شدند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه اصلاح شده هاوکینز و فولر مربوط به عوامل خطرآفرین داخلی و خارجی آسیب، فرم تکمیل شده گزارش آسیب و چک لیست محقق ساخت برای جمع آوری و ثبت ریز هزینه های مالی، جمع آوری شد. هزینه ها در دو بخش هزینه های مستقیم و هزینه های غیرمستقیم محاسبه گردید. از آزمون های همبستگی پیرسون و ANOVA برای آنالیز داده ها استفاده شد (05/0=P). نتایج این تحقیق نشان داد اندام تحتانی با میزان آسیب (7/85 درصد) بیشترین هزینه را به خود اختصاص داد (در مجموع 867/1 میلیارد تومان) که در این بین هزینه های مربوط به آسیب زانو، با میزان آسیب 39 درصد به طور قابل ملاحظه ای بیشتر بود (410/1 میلیارد تومان)، 68 درصد هزینه ها (390/1 میلیارد تومان) برای آسیب های برخوردی گزارش شد و تقریبا تمام موقعیت های غیربرخوردی که بقیه هزینه ها را شامل می شود، برای زانو و به طور مشخص مربوط به آسیب ACL و مینیسک ها گزارش شده است. نتایج آزمون رابطه معناداری بین هزینه آسیب با شدت آسیب (806/0 = r) و نیز تفاوت هزینه در نواحی مختلف بدن را نشان داد (01/0 = P). بسیاری از آسیب های بازیکنان به ویژه در مفصل زانو با مدیریت صحیح قابل شناسایی، پیشگیری و حذف از صحنه آسیب می باشند. تاکید بر استراتژی های پیشگیرانه در بروز آسیب کلید کاهش هزینه های مالی در صنعت فوتبال است که در این تحقیق بر آن تاکید شده است.