اثر گیاه کندر (Boswellia serrata) بر میزان قند، انسولین و مقاومت به انسولین در بیماران دیابتی نوع2

دیابت نوع2 با کاهش پیشرونده در عملکرد انسولین مشخص می شود. تجویز گیاه کندر، دارای آثار مفیدی بر موش های دیابتی است. هدف از این مطالعه بررسی اثر گیاه کندر بر سطوح گلوکز، انسولین و هاخص مقاومت به انسولین در بیماران دیابت نوع2 می باشد.
این مطالعه کارآزمایی بالینی که روی60 بیمار (مرد و زن) در محدوده سنی 48- 30 سال با دیابت نوع2 انجام شد. افراد به دو گروه تست وکنترل تقسیم شدند. گروه تست روزانه 3 دوز 300 میلی گرم گیاه کندر به شکل بسته بندی شده به صورت جویدنی برای مدت 6 هفته و گروه کنترل فقط داروهای خوراکی دریافت کردند. قبل و بعد از6 هفته نمونه خون بیماران جمع آوری و پلاسما جدا و تا زمان اندازه گیری در فریزر 20- درجه نگهداری شد. سطح انسولین، گلوکز خون ناشتا اندازه گیری و شاخص مقاومت به انسولین محاسبه شد.
شش هفته تجویز گیاه کندر باعث کاهش معنی دار (01/0P<) میانگین سطح گلوکز در گروه دریافت کننده گیاه از mg/dl10 ±71/173 به8 ±57/147 بعد از دریافت این گیاه شد. میانگین سطح انسولین سرم به طور معنی دار (01/0P<) در گروه تست ازIU/mLμ 58/1±3/13 به 7/3± 54/24 رسید. شاخص مقاومت به انسولین در گروه تست تغییر معنی داری نداشت، در صورتی که این شاخص در گروه کنترل به طور معنی دار (05/0P<) از 9/1±7/6 به 3/2±4/15 افزایش یافت.
نتایج این مطالعه پیشنهاد می دهد که احتمالا گیاه کندر اثرات ضد دیابتی را از طریق افزایش در ترشح انسولین و کاهش سطح گلوکز خون در افراد دیابتی نوع2 اعمال می کند.