بررسی نشانه های تصویری لوح «زن ریسنده» متعلق به دوران ایلام جدید

لوح نیمه برجسته زن ریسنده از آثار به جای مانده از دوران ایلام جدید با مضمونی روایتگر است. پرسش اینجاست که آیا این تصویر در پایین ترین سطح نشانه سازی قرار می گیرد و فقط روایتگر صحنه ای از فعالیت بانویی از طبقه مرفه جامعه ایلامی است یا سطح بالاتری از معنا را در قالب نمادپردازی و تجسم ایزدبانو در بر دارد.
در این پژوهش، با روش توصیفی تطبیقی براساس مقایسه اجزای تصویر با سایر متون تاریخی موجود (مهرها، الواح و مجسمه های به جای مانده) به بررسی مفاهیم احتمالی اجزای تشکیل دهنده این لوح پرداخته خواهد شد.
با توجه به از میان رفتن بافت اجتماعی و فرهنگی پدیدآورنده اثر، نبود متن مرتبط با آن، و عدم اشاره به مکان کشف اثر در منابع، از مجموع نشانه های تصویری به کاررفته و البته باقی مانده بر این لوح در تفسیر (خوانش) جدید از آن استفاده شده است. این تفسیر برمبنای شباهت های صوری و ظاهری با نقوش به جای مانده از تمدن های ایلام و بین النهرین و همچنین نمادپردازی ایزدبانوان در تمدن های تاریخی و باستانی بنا شده است.
براساس نشانه های به کار رفته در روایت تصویری لوح «زن ریسنده ایلامی»، این لوح می تواند بیانگر ایزدبانویی در حال ریسندگی یا با معنای نمادین ایزدبانویی در حال رشتن رشته سرنوشت باشد.