XML ارتباط شاخص های تن سنجی با ابتلا به سندرم پیش از قاعدگی و شدت آن در دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی تهران

گمان می شود که چاقی و اضافه وزن در اتیولوژی برخی از مشکلات قاعدگی از طریق تغییر در تعادل هورمون های استروئیدی و گلوبین های متصل شونده به هورمون های جنسی نقش دارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین شاخص های تن سنجی با ابتلا به سندرم پیش از قاعدگی (Premenstrual syndrome =PMS) و شدت آن در دختران دانشجو انجام شد.
این مطالعه به صورت یک مطالعه مقطعی توصیفی با شرکت 365 دانشجوی خانم ساکن در خوابگاه های دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در سال 1391 انجام شد. روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی بود. از قدسنج و ترازوی Seca برای اندازه گیری قد و وزن در شرایط استاندارد و از متر نواری غیرقابل ارتجاع برای اندازه گیری دور کمر و دور باسن استفاده شد و سپس نسبت دور کمر به دور باسن Waist to Hip Ratio، نسبت دور کمر به قد Waist to Height Ratioو شاخص کونیسیتی Conicity Indexمحاسبه شدند. برای سنجش ابتلا به سندرم پیش از قاعدگی و شدت آن از فرم تشخیص موقت سندرم پیش از قاعدگی و پرسشنامه غربالگری علائم سندرم پیش از قاعدگی (Premenstrual Symptoms Screening Tool-PSST) نسخه ایرانی استفاده شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSSنسخه16 با استفاده از آزمون آماری Kolmogorov-Smirnov تجزیه و تحلیل شد. جهت بررسی ارتباط بین متغیرها ازضریب همبستگی اسپیرمن استفاده و 05/0> p معنی دار تلقی شد.
ارتباط آماری مستقیم معنی دار بین دور کمر (123/0=r، 046/0p=)، WHR (125/0=r، 043/0p=) و WHtR (123/0=r، 045/0p=) با ابتلا به PMS مشاهده شد، اما ارتباط معنی داری بین سایر شاخص ها با PMS مشاهده نشد.
با افزایش شاخص های تن سنجی دور کمر، WHR و WHtR احتمال ابتلا به سندرم پیش از قاعدگی و افزایش شدت آن وجود دارد.