بررسی اثر زنجبیل در کنترل تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی

شایع ترین عارضه شیمی درمانی در بیماران سرطانی، تهوع فاز پیش بینی شده و حاد است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر کپسول های زنجبیل بر میزان تخفیف عارضه تهوع بود.

این کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده، شاهددار، دوسوکور بین مرداد- آذر سال 1388 در بیمارستان امام خمینی (ره) شهر تهران روی80 بیمار مبتلا به سرطان پستان که تحت شیمی درمانی یک روزه بوده و از تهوع ناشی از آن رنج می بردند انجام شد. پس از کسب رضایت نامه، نمونه ها به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. گروه مداخله کپسول های mg250 زنجبیل را از سه روز قبل شیمی درمانی تا سه روز پس از آن، چهار بار در روز به فاصله هر شش ساعت و به صورت مشابه نمونه های گروه کنترل کپسول های دارونما را مصرف کردند. برای سنجش اثر کپسول ها از یک پرسش نامه سه قسمتی استفاده گردید. از نرم افزار Stata ویراست 8، برای آنالیز استفاده گردید.

میانگین± انحراف معیار سن نمونه ها در گروه های مداخله و دارونما به ترتیب 4/8±8/41 و 10±1/45 سال بود. شدت و تعداد موارد تهوع در فاز پیش بینی شده به طور معناداری در گروه زنجبیل در مقایسه با دارونما کم تر بود (0008/0P=، 0007/0P=، به ترتیب). هم چنین شدت (0001/0P=) و تعداد موارد (0001/0P=) تهوع در فاز حاد به طور معناداری در گروه زنجبیل کم تر از دارونما بود. مصرف کپسول های زنجبیل در مقایسه با دارونما عارضه خاصی نداشت.

مصرف کپسوهای پودر ریشه زنجبیل (یک گرم/ روز) از سه روز قبل شیمی درمانی تا سه روز پس از آن، در کنار رژیم ضدتهوع استاندارد می تواند به کاهش تهوع در فازهای پیش بینی شده و حاد کمک نماید.