تاثیر تحقیق و توسعه بر رشد اقتصادی در ایران

این مقاله به بررسی تاثیر کوتاه مدت و بلندمدت تحقیق و توسعه ی داخلی و تحقیق و توسعه ی خارجی (از کانال های واردات کالاهای سرمایه ای و سرمایه گذاری مستقیم خارجی) بر رشد اقتصادی، با به کارگیری مدل های رشد درون زا و آزمون کرانه ها طی دوره ی زمانی 1386-1351 در ایران می پردازد. نتایج آزمون کرانه ها وجود رابطه ی بلندمدت میان متغیرهای هر دو مدل رشد که در آن‎ها تحقیق و توسعه ی وارداتی به ترتیب از کانال های واردات کالاهای سرمایه ای و سرمایه گذاری مستقیم خارجی در نظر گرفته شده است، را تایید می کند. بر اساس نتایج این آزمون رابطه ی بلندمدت میان متغیرها در مدل دوم نسبت به مدل اول قوی تر می باشد. در مدل اول تاثیر بلندمدت تحقیق و توسعه ی وارداتی از کانال واردات کالاهای سرمایه ای بر رشد اقتصادی معنادار نبوده و علامت ضریب آن نیز مطابق انتظار نمی باشد، بنابراین می توان گفت که در دوره ی مورد بررسی، ایران موفق به جذب تحقیق و توسعه ی خارجی از کانال واردات کالاهای سرمایه ای نشده است. در مدل رشد دوم، تاثیر بلندمدت تحقیق و توسعه ی داخلی و تحقیق و توسعه ی خارجی از کانال سرمایه گذاری مستقیم خارجی، بر رشد اقتصادی مثبت بوده است و در سطح معنی دار 5 درصد پذیرفته می شود.