بررسی انگلهای کرمی زئونوز در موش های راتوس مناطق شهری شمال استان خوزستان در سال90- 1389

مهمترین تاثیر جوندگان توانایی آنها در انتقال بسیاری از بیماری ها به انسان است که مخزن بسیاری از بیماری های زئونوز می باشند. دراین مطالعه تعداد 108قطعه رات، راتوس راتوس و راتوس نروژیکوس بوسیله تله زنده گیر از پاییز 1389 تا تابستان 1390 از مناطق مختلف شهرهای دزفول واندیمشک صید شدند. رات ها بعد از صیدکالبد گشایی شده و انگل های کرمی آنها جدا و با استفاده از روش های کلاسیک انگل شناسی تشخیص داده شدند.
از مجموع 108 قطعه رات، 38رات (1/35%) آلوده به کرم های انگلی بودند و در 6 مورد، آلودگی مخلوط همراه با کرم های دیگر مشاهده شد.گونه های کرمی تشخیص داده شده شامل تریکوزوموئیدس کراسی کود(8/13%)، هایمنولپیس دایمینوتا(1/10%)، سیستی سرکوس فاسیولاریس(4/7%)، ریکتولاریا راتی(7/2%)، مونیلی فرمیس مونیلی فرمیس(7/2%)، هایمنولپیس نانا(8/1%)، نیپواسترنژیلوس برزیلینسیس(8/1%) می باشند.
نتایج بدست آمده گویای حضور هیمنولپیس نانا، هیمنولپیس دایمینوتا، مونیلی فرمیس مونیلی فرمیس، ریکتولاریا راتی و سیستی سرکوس فاسیولاریس به عنوان انگل های کرمی زئونوز است که بر اساس یافته های موجود در مقالات مروری انگل شناسی دنیا سابقه آلودگی در انسان را دارند.مونیلی فرمیس مونیلی فرمیس و هیمنولوپیس دایمینوتا که در این فهرست دیده می شود برای انتقال به میزبان نهایی از جمله انسان نیازمند میزبان واسط بندپا نظیر سوسک های آفت غلات، تریبولیوم کاستانئوم، هستند. این ویژگی لزوم اهمیت بیشتر نظارت بر انبار های مواد غذایی را نشان میدهد.