مقایسه کلیله و دمنه و سندبادنامه

قصه گویی و قصه نویسی در ادب فارسی سابقه ای دیرینه دارد. قصه ها از نظر محتوا و مضمون به چندین دسته تقسیم می شوند: حماسی، عرفانی، تغزلی، اخلاقی و... مخاطبان این قصه ها با توجه به نوع آن ها طبقات خاصی از جامعه را در برمی گرفته اند اما عشق به شنیدن داستان و افسانه از یک سو و کشش و زیبایی آن از سوی دیگر باعث گسترش و فراگیر شدن قصه و حکایت در میان مردم می شده است.از جمله آثار ادب فارسی که حاوی مجموعه ای از حکایات مردم پسند است دو کتاب «کلیله و دمنه» و «سندبادنامه» را می توان نام برد. این دو که تعلیم اخلاق را در قالب تمثیل آورده اند و جزء آثار تمثیلی به شمار می آیند به نکات ظریفی در مورد اخلاق فردی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی پرداخته اند.با توجه به این که «سندبادنامه» به تقلید از «کلیله و دمنه» نگاشته شده و نوعی رابطه مرید و مرادی بین این دو اثر وجود دارد مقایسه آنها می تواند نکات مهمی را در مورد هر دو اثر توضیح دهد.در این مقاله پس از بررسی دقیق هر دو اثر، تلاش شده ویژگی-های مهم نگارشی، شکلی و محتوایی آنها با تکیه بر نگارش داستان های دو اثر مقایسه شود. و خواننده خود بتواند در مورد کیفیت هر دو اثر قضاوت کند.