بررسی نقش کارایی پاسخ درک شده بر کاهش ریسک فاکتورهای ارگونومیکی در یکی از صنایع تولیدی شهرستان سبزوار

اختلالات اسکلتی- عضلانی (MSDs) از دلایل عمده بروز ناتوانی کارگران، افزایش غرامت های پرداختی و کاهش بهره وری در کشورهای صنعتی و در حال توسعه می باشند. بر اساس گزارش آمار دفتر کار آمریکا در سال 2010 اختلالات اسکلتی- عضلانی 29 درصد از جراحات و بیماری هایی که باعث غیبت از کار می شود را به خود اختصاص داده است. هدف از مطالعه ی حاضرتعیین نقش کارایی پاسخ درک شده به عنوان یکی از ارکان تئوری انگیزش محافظت در کاهش ریسک فاکتورهای ارگونومیکی در یکی از صنایع تولیدی است.
در این پژوهش مقطعی، 158 نفر از کارگران یک صنعت مونتاژ مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور ارزیابی وضعیت ارگونومیکی ایستگاه های کاری از روش Quick Exposure Check استفاده شد. همچنین جمع آوری اطلاعات در مورد کارایی پاسخ درک شده از طریق مصاحبه اختصاصی با کارگران و به وسیله پرسشنامه طرح شده بر اساس تئوری انگیزش محافظت انجام شد. جهت بررسی روایی پرسشنامه مقادیر Content Validity Index و Content Validity Ratio محاسبه شد و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به دست آمد.
نتایج حاصل از ارزیابی به روش QEC نشان داد که 38% و 8/36% از افراد به ترتیب در سطح خطر متوسط و بالا قرار گرفتند. همچنین میان کارایی پاسخ درک شده کارگران با نمره ی QEC و سطح اقدامات کنترلی همبستگی منفی معنی داری وجود داشت.
با توجه به همبستگی منفی میان کارآمدی پاسخ درک شده با نمره QEC و سطح اقدامات کنترلی، طراحی برنامه های آموزشی مبتنی بر تئوری انگیزش محافظت در جهت تقویت اعتقاد کارگران به کارآمدی رعایت اصول ارگونومیک در جهت کاهش ریسک فاکتورهای ارگونومیک مورد تاکید است.