اولین گزارش از جدا سازی و اثبات بیماری زایی Fusarium compactum روی گلرنگ

چکیده:
گلرنگ (.Carthamus tinctorius L) از تیره Asteraceae گیاهی یک ساله و دانه های آن دارای 5 تا 40 درصد روغن است. زیستگاه ابتدایی این گیاه جنوب آسیاست و از قدیم در کشورهای چین، هند، ایران و مصر کشت می شده است. در ایران سطح زیر کشت گلرنگ افزایش یافته و در سال 1387 به 10000هکتار رسیده است. از عوامل بیماری زای قارچی گلرنگ Pythium ultimum، Phytophthora drechsleri، Puccinia carthami و Fusarium oxysporum f. sp. carthami. را می توان نام برد. در تابستان 90 گیاهان گلرنگ دارای علایم پژمردگی و زردی از مزارع گلرنگ باجگاه از استان فارس جمع آوری شد. قطعاتی از ریشه گیاهان دارای علایم با هیپوکلریت سدیم 5/. درصد ضدعفونی، روی محیط کشت PDA اسیدی کشت، سپس در دمای 25 درجه سلسیوس نگه داری شد. پس از چهار روز کشت هایی با روش تک اسپور در محیط PDA تهیه گردید. جدایه ها پرگنه هایی به رنگ نخودی تا زرد مایل به صورتی داشتند. برای تولید ماکروکنیدیوم از محیط کشت برگ میخک و آب آگار 2 درصد (CLA) استفاده گردید. ماکروکنیدیوم ها خمیده، اغلب پنج بندی و کلامیدوسپورها کروی با سطح زگیل دار بودند. میکروکنیدیوم دیده نشد. روی محیط کشت PDA اسیدی در دمای اتاق 25 در جه سلسیوس پرگنه قارچ دارای میسلیوم هوایی نخودی رنگ و در زیر تشتک پتری برنگ صورتی بود. به منظور شناسایی گونه قارچ از کلیدهای نلسون و همکاران (Nelson et al. 1983)، برگس و همکاران(Burgess et al. 1994) و لزلی و سامرل (2006 Leslie and Summerell) استفاده و Fusarium compactum شناسایی شد. این قارچ برای اولین بار از ایران به وسیله زارع و ارشاد (1376) از روی غلات گزارش شده است. به منظور بررسی رابطه این قارچ با علایم ذکر شده اصول کخ اجرا شد. برای تهیه مایه F. compactum از روش وست لوند و همکاران (Westerlund et al. 1974) روی دانه های ارزن استفاده شد. سپس به منظور مایه زنی از گلرنگ های 60 روزه و گیاهچه های 14 روزه استفاده شد و دانه های ارزن کلنیزه شده با قارچ در مجاورت طوقه و ریشه گیاهان قرار داده شد. پس از حدود چهار هفته علایم زردی برگ ها و نکروز طوقه و ریشه مشاهده گردید جداسازی مجدد از گیاهان مایه زنی شده صورت گرفت. به این ترتیب بیماری زایی این قارچ اثبات شد. این اولین گزارش از بیماری زایی F. compactum روی گلرنگ است.
زبان:
فارسی
در صفحه:
277
لینک کوتاه:
magiran.com/p1173930 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!