مقایسه روش های کارمایه و اندازه ی حرکت در بررسی انتقال اندازه ی حرکت بین زیر مقاطع یک مقطع مرکب

مقطع مرکب به مقطعی گفته می شود که سطح آن شامل چند قسمت (زیرمقطع) با صفات متفاوت جریان، مانند: زبری سطح، عمق جریان و غیره باشد. یک رود طبیعی، که هنگام وقوع سیل از روی زمینهای سواحل آن عبور می کند، مثالی از مقاطع مرکب (نهرهای مرکب) است. مسیر جریان در یک رود به هنگام وقوع سیل، شامل یک نهر اصلی و دو نهر ساحلی است. اصولا، تفاوت عمق آب و سرعت متوسط بین آبراه اصلی و نهرهای ساحلی در یک مقطع مرکب باعث بروز پدیده ی کمتر شناخته شده ی انتقال اندازه ی حرکت بین آبراه اصلی و نهرهای ساحلی (دشتهای سیلابی) می گردد، که باعث بروز پیچیدگی هایی در هیدرولیک جریان این مقاطع می شود. از سوی دیگر، می توان گفت که با ورود جریان به نهرهای ساحلی، یک مقطع مرکب بر هم کنشهایی میان جریان در آبراهه ی اصلی و نهرهای ساحلی به وجود می آید، درست مثل این که جریان موجود در نهرهای ساحلی باعث کند شدن جریان در آبراه اصلی می گرددکه نشانی از انتقال اندازه ی حرکت در عرض یک مقطع عرضی می باشد. تحقیقات مختلف نشان می دهند که پدیده ی انتقال اندازه ی حرکت عرضی باعث تغییرات عمده در سرعت جریان، تنش برشی مرزی، و ویژگی های جریان آشفته می گردد. بررسی تنش برشی مرزی نه تنها برای مباحث انتقال رسوب و حفاظت سواحل بسیار اهمیت دارد، بلکه می توان از بررسی آن در مقاطع مرکب، و مقایسه ی آن در آبراهه ی اصلی و نهرهای ساحلی (سیلاب دشتها) برای پی بردن به ماهیت پدیده ی انتقال اندازه ی حرکت و تاثیرات آن بر توزیع خود تنش برشی مرزی، و دیگر ویژگی های هیدرولیکی جریان، از جمله تشکیل جریانهای ثانویه استفاده کرد.