بررسی مفهوم و ماهیت گردشگری الکترونیکی و توسعه پایدار

بشر از زمانی که پا به صحنه هستی گذاشته تا به امروز، همواره بدنبال یافتن راه هایی بوده که بتواند ضمن فائق آمدن بر امورات و مسائل روزمره زندگی خود برنامه هایی نیز برای آینده خویش پیش بینی نماید تا ضامن تامین آینده اش بوده و به بهترین شکل از امکانات و فضای پیرامونی خود بهره برداری نماید. لذا جهت نیل به اهداف و آمال خود دست به ایجاد ابتکارات و ابداعاتی زده تا به آرزوهایش جامه عمل بپوشاند.
از آن جمله می توان به اختراع کامپیوتر و به تبع آن اینترنت اشاره نمود که دگرگونی شگرفی را در جهان در پی داشته است.
آنچه قابل توجه است بهره گیری از این صنعت پیشرفته توسط انسان در دهه اخیر برای استفاده در تفریحات، سرگرمی ها و مقوله جدیدتر آن یعنی«گردشگری» است که امروزه در برنامه های زندگی افراد جایگاهی بس شاخص و قابل توجه را بخود اختصاص داده است و یکی از پردرآمدترین بخش های اقتصادی هر کشوری را تشکیل می دهد.
در حال حاضر مسئله ای که با آن روبرو هستیم بهره گیری کشورهای مختلف حتی کشورهای کوچک و کم اهمیت در صنعت توریسم با عبور از شیوه های سنتی و قدیمی و برنامه ریزی اهداف کلان اقتصادی در زمینه گردشگری با توجه خاص به فناوری اطلاعات از پدیده گردشگری مجازی یا الکترونیکی «E-TOURISM» جهت جلب و جذب مشتریان خود برای استفاده از سود سرشار حاصل از آن و توسعه و رفاه اقتصادی کشورهای متبوع خود می باشد.
کشور ما نیز به لحاظ برخورداری از منابع غنی فرهنگی، هنری، تاریخی و اقلیمی پتانسیل های بسیاری را در زمینه جذب گردشگر و توریسم دارد که می توان با برنامه ریزی های هدفمند و معرفی مناسب ظرفیت های موجود در کشور و معرفی قابلیت های توریستی، زمینه های اموری همچون ایجاد اشتغال افراد و شکوفایی اقتصادی را فراهم نمود.
این مقاله ضمن پرداختن به مفهوم و ماهیت گردشگری الکترونیکی و بررسی اهمیت آن، ابعاد این نوع گردشگری رامورد تاکید قرار می دهد. یافته های مقاله نشان می دهد که ایران با توجه به پتانسیل های فراوان گردشگری و امکانات بی شمار تکنیکی، فنی و نیروی انسانی باید بهترین بهره را از توسعه گردشگری به ویژه گردشگری الکترونیکی برای توسعه پایدار اقتصادی و اجتماعی ببرد.