XML ارایه ی یک مدل تشخیصی ساده تر بر مبنای سیستم فریمن- گالوی تعدیل شده به منظور ارزیابی هیرسوتیسم در زنان ایرانی (مطالعه ی قند و لیپید تهران)

هیرسوتیسم یکی از شایع ترین اختلالات هورمونی در زنان سنین باروری محسوب می شود. تعریف و حد آستانه ی هیرسوتیسم برای ارزیابی بالینی و تشخیصی به طور کامل مشخص نمی باشد. هدف پژوهش حاضر، ارایه ی یک روش ساده بر مبنای سیستم امتیازدهی فریمن- گالوی بود که با بررسی نواحی کمتر، دارای حساسیت و ویژگی قابل قبولی نیز باشد.
1000 زن 45- 18 ساله ی شرکت کننده در مطالعه ی قند و لیپید تهران با نمونه گیری سیستماتیک تصادفی پژوهش حاضر شرکت نمودند. داده ها از راه پرسش نامه و معاینه ی بالینی جمع آوری شد. نمره ی کل فریمن- گالوی تعدیل شده (mF-G)، برای نواحی مختلف بدن محاسبه، و منحنی راک ترسیم گردید. برای بهترین ترکیب نواحی حساسیت، ویژگی، قدرت پیشگویی مثبت و منفی محاسبه شد.
بررسی ترکیب پنج ناحیه ی بالای لب، چانه، ران، بالا و پایین شکم، حساسیت 5/97% و ویژگی 9/89%، (0001/0P<، 92/0%=R2) را به دست آورد و نزدیک ترین ترکیب از نظر حساسیت و ویژگی با روش اصلی mF-G بود. هم چنین، ترکیب سه ناحیه ی بالای لب، پایین شکم و ران (نمره 4) با حساسیت 5/91% و ویژگی 92%، دارای بالاترین قدرت پیشگویی مثبت (2/72%) و درصد توافق (9/91%) با استاندارد طلایی (8≤ mF-G) نیز بود.
ترکیب بالای لب+ پایین شکم+ ران ها با نمره معیار 4 یا بالاتر می تواند روشی ساده و مقبول در تشخیص هیرسوتیسم بوده و در پژوهش های گسترده مورد استفاده قرار گیرد.