تعیین میزان اشعه پراکنده اطراف دستگاه رادیوگرافی دندانی قابل حمل (PORT-X-II)

استفاده از دستگاه های اشعه ایکس دستی قابل حمل در دندان پزشکی در حال گسترش است. کارکنان مراکز رادیولوژی دندان پزشکی اغلب از این که در معرض خطرهای مرتبط با تابش باشند، نگران هستند. هدف از مطالعه حاضر، تعیین میزان اشعه پراکنده اطراف دستگاه رادیوگرافی دندانی قابل حمل PORT-XII بود.

در این مطالعه تجربی، اندازه گیری دوز اشعه در 6 موقعیت اطراف دستگاه PORT-XII (بالا، پایین، راست، چپ، پشت و جلو، فاصله 1 متری از دستگاه) انجام شد. اندازه گیری دوز اشعه توسط شمارشگر گایگرمولر انجام گرفت. رادیوگرافی ها با دستگاه PORT-XII با کیلو ولتاژ 60، میلی آمپر 2 و متوسط زمان 3/0 ثانیه با استفاده از فیلم پری مکس با سرعت E تهیه شد، این کار بر روی 15 بیمار انجام شد. نتایج با حداکثر دوز مجاز سالانه مقایسه شدند. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 18 به وسیله آنالیز واریانس یک طرفه ANOVA و t تک نمونه ای تجزیه و تحلیل شدند (05/0 = α).

اشعه برگشتی اندازه گیری شده، در موقعیت های مختلف دستگاه و فاصله 1 متری از دستگاه کمتر از حداکثر دوز مجاز سالانه (50 میلی سیورت) بود. اشعه برگشتی در پشت دستگاه از بقیه جهات بسیار کمتر و به طور میانگین 3-10 × 98/0 میلی سیورت و دارای اختلاف معنی دار با سایر جهات بود (001/0 > p value)، اما سایر جهات با هم اختلاف معنی داری نداشتند (169/0 = p value) میانگین دوز اندازه گیری شده در مجاور دستگاه PORT-XII، 002/0 میلی سیورت و در فاصله 1 متری 04/0 میلی رونتگن بود.

بر اساس نتایج این مطالعه، دوز اندازه گیری شده در استفاده از دستگاه PORT-XII کمتر از میزان مجاز بود.