تاثیر ترکیبات رمینرالیزه کننده بر تغییر رنگ مینای سالم و ضایعات سفید

پوسیدگی دندانی یکی از مهم ترین بیماری های محیط دهان است که با از دست رفتن مواد معدنی در ابتدا به صورت یک «ضایعه سفید» بروز پیدا می کند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی و مقایسه اثر تغییر رنگ حاصل از کاربرد ترکیبات رمینرالیزه کننده بر مینای سالم و مینای دمینرالیزه بود.
در این مطالعه آزمایشگاهی، 96 دندان اینسیزور فک بالای سالم به صورت تصادفی به شش گروه 16 تایی تقسیم شدند، گروه 1، 2 و 3 گروه های مینای سالم و گروه 4، 5 و 6 گروه های مینای دمینرالیزه. نمونه های سه گروه دوم (گروه های 4، 5 و 6) جهت شبیه سازی ضایعات سفید، وارد فاز دمینرالیزاسیون شدند. سپس گروه های 1 و 4 با CPP-ACFP (Casein phosphopeptide- Amorphous calcium fluoride phosphate)، گروه های 2 و 5 با CPP-ACP (Casein phosphopeptide- Amorphous calcium phosphate) و گروه های 3 و 6 با دهان شویه فلوراید مورد درمان قرار گرفتند. مشخصات رنگی دندان ها قبل و پس از 3 هفته درمان توسط اسپکتروفتومتری (بر اساس شاخص های CIELAB) ثبت گردید. نتایج حاصل با نرم افزار SPSS نسخه 16 و توسط آزمون های آنالیز واریانس با مشاهدات تکراری، آنالیز واریانس یک طرفه و دو طرفه تجزیه و تحلیل شد (05/0 = α).
میانگین تغییر رنگ (ΔE) در مرحله دمینرالیزاسیون برای سه گروه دمینرالیزه شده 21/4 ± 75/10 و در مرحله درمان برای دو گروه سالم و دمینرالیزه شده به ترتیب 53/7 ± 09/18 و 35/4 ± 94/7 به دست آمد. تفاوت معنی داری بین میانگین ΔE سه ماده درمانی وجود نداشت (05/0 < p value).
با توجه به محدودیت های مطالعه حاضر، به نظر می رسد استفاده از ترکیبات رمینرالیزه کننده می تواند تغییر رنگ (ΔE) قابل توجهی در رنگ دندان سالم و دمینرالیزه ایجاد نماید و می تواند به ایجاد ظاهر نهایی بهتر کل دندان دچار ضایعه سفید کمک نماید.