الگوی پیش گیری از اندوفتالمیت بعد از جراحی آب مروارید در ایران

تعیین روش های پیش گیری از اندوفتالمیت بعد از جراحی آب مروارید در ایران.
روش پژوهش: در این مطالعه مقطعی، جراحان عضو انجمن چشم پزشکی ایران که در بیستمین کنگره سراسری سالانه چشم پزشکی (آذر 89، تهران) شرکت کرده بودند، مورد پرسش قرار گرفتند. اطلاعات از طریق تکمیل پرسش نامه خودایفا جمع آوری گردید. حدود یک سوم از چشم پزشکان سراسر کشور)486 نفر) که در مراکز خصوصی و دانشگاهی استان های مختلف مشغول فعالیت بودند، وارد این مطالعه شدند. پیامد اصلی مطالعه اقدامات پیش گیرانه به کار گرفته شده قبل از عمل، حین عمل و بعد از عمل جراحی آب مروارید بود. هم چنین تعداد موارد اندوفتالمیت اعلام شده توسط شرکت کنندگان ثبت گردید.
در مرحله قبل از عمل، 75.5 درصد جراحان از پویدون آیوداین (بتادین) در ساک ملتحمه استفاده می کردند و تنها 28.6 درصد آن ها در این مرحله آنتی بیوتیک خوراکی جهت پیش گیری تجویز می نمودند. میزان اقدام پیش گیرانه حین عمل 61.9 درصد بود که به صورت تزریق داخل اتاق قدامی (interacameral) یا زیر ملتحمه ای آنتی بیوتیک انجام می شد. تنها 7.8 درصد از شرکت کنندگان حین عمل از سفالوسپورین داخل اتاق قدامی استفاده می کردند. جراحان در 92 درصد موارد از آنتی بیوتیک های بعد از عمل استفاده می کردند که اغلب کلرامفنیکل (57 درصد) و سیپرو فلوکساسین (28 درصد) بود. 255 جراح (52.5 درصد) هیچ موردی از آندوفتالمیت را در طول مدت فعالیت شغلی خود گزارش نکردند اما 219 جراح (45 درصد) در کل 605 مورد اندوفتالمیت را گزارش کردند که با مدت زمان فعالیت شغلی آنان رابطه مستقیم و با تعداد عمل جراحی در هفته رابطه معکوس داشت. در ضمن، تعداد موارد اندوفتالمیت در بین جراحان زن و جراحانی که از تزریق زیر ملتحه ای آنتی بیوتیک حین عمل استفاده می کردند کم تر بود پیش گیری از اندوفتالمیت در بین چشم پزشکان کشور ما از الگوی یکسانی برخوردار نمی باشد. نوع پیش گیری مورد استفاده نیز با آخرین توصیه انجمن جراحان رفرکتیو اروپا و امریکا به طور کامل مطابقت نداشت؛ به گونه ای که تنها 7.8 درصد افراد از سفوروکسیم داخل اتاق قدامی حین جراحی آب مروارید که مورد تاکید انجمن جراحی رفرکتیو و آب مروارید اروپاست استفاده می کردند.