آسیب های زانو و عوامل همراه در ورزشکاران استان گیلان

شناخت اپیدمیولوژی آسیب های زانو در ورزشکاران باعث پیشگیری بهتر و تشخیص و درمان موثرتری می شود. در حد آگاهی ما در ایران در هیچ مطالعه ای فراوانی آسیب های زانو به دنبال ورزش و عوامل مرتبط با آن اجرا نشده است، این مطالعه درصدد پر کردن خلا موجود برآمده است.
ارزیابی اپیدمیولوژی آسیب های زانو در ورزشکاران مراجعه کننده به هیات پزشکی ورزشی استان گیلان در سال های 91-1389 از 2035 ورزشکار با آسیب ناشی از ورزش مراجعه کننده به درمانگاه هیات پزشکی- ورزشی استان گیلان، 1409 مورد (2/69 ٪) با مفصل زانو مرتبط بوده و در این بررسی وارد شدند. پس از ثبت ویژگی های دموگرافی و معاینه فیزیکی، در لزوم رادیوگرافی ساده رخ و نیم رخ زانو و در شک در تشخیص، ارزیابی تکمیلی به کمک MRI و در نهایت آرتروسکوپی برای تعیین انواع آسیب های زانو اجرا شد.
8/75 ٪ بیماران مرد و 2/24٪ زن بودند. پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) شایع ترین علت آسیب داخل زانو (7/44٪) بود و در رتبه های بعدی منیسک داخلی (5/23٪) و منیسک خارجی (6/21٪) قرار گرفتند. نزدیک نیمی از بیماران بین 20-29 سالگی بودند. با وجود این که زنان تعداد کمتری را شامل می شدند، اما میزان پارگی ACL به طور معنی دار در آنها بیشتر بود (0001/0>P). بیشترین آسیب بدنبال دو ورزش اصلی فوتبال/فوتسال (56٪) و ورزش های رزمی (31 ٪) ایجاد شده بود. بیشترین میزان پارگی ACL در مردان مربوط به رشته فوتبال (66٪) و در زنان مربوط به ورزش های رزمی (89 ٪) بود.
میزان رخداد و الگوی آسیب های زانو در ورزشکاران به عواملی نظیر نوع ورزش، جنس و سن ورزشکار وابسته است. این مطالعه نشان داد که پارگی رباط صلیبی قدامی، شایع ترین آسیب به دنبال تروماهای ورزشی بوده و زنان رزمی کار و مردان فوتبالیست بیش از سایر ورزشکاران در معرض این آسیب قرار دارند.