بررسی نقش سرد کن های آبی در چگونگی وضعیت آلودگی لیستریا مونو سیتوجنز لاشه های مرغ در کشتار گاه های صنعتی استان آذربایجان غربی

گزارشات زیادی از جدا شدن گونه های مختلف لیستریا از جمله لیستریا مونوسیتوجنز از گوشت تازه طیور، گوشت قرمز، محصولات گوشتی مانند گوشت چرخ کرده و ماهی در بسیاری از کشورها وجود دارد. با توجه به جداشدن لیستریا مونوسیتوجنز از آب و از یخ های مورد استفاده جهت سرد نگه داشتن محصولات غذایی از یک طرف و افزایش بار آلودگی باکتریایی لاشه های طیور بعد از خروج از سردکن های آبی در کشتارگاهای طیور از طرف دیگر، نقش سرد کن های آبی را در احتمال آلودگی لیستریا مونوسیتوجنز لاشه های مرغ در زنجیر کشتار، بارز می سازد.
در این مطالعه نقش سرد کن های آبی در چگونگی وضعیت آلودگی لیستریا مونوسیتوجنز لاشه های مرغ در 4 کشتارگاه صنعتی استان آذربایجان غربی مورد بررسی قرار گرفت. به این ترتیب که تعداد 90 لاشه مرغ از 4 کشتارگاه صنعتی در استان آذربایجان غربی قبل از ورود و بعد از خروج از سرد کن های آبی از نظر جستجو و شمارش لیستریا مونوسیتوجنز، طبق روش اصلاح شده کانادایی انجمن غذا و دارو آمریکا مورد، آزمایش قرار گرفتند. از 90 نمونه مرغ مورد آزمایش قبل از ورود به سردکن یک نمونه مرغ از نظر لیستریا مونوسیتوجنز سروتیپ ÷ مثبت بود که نتیجه شمارش Most Probable Number (MPN) لیستریا مونوسیتوجنز، 1.8 MPN g-1 بود. در حالیکه نتیجه شمارش (بر حسب (MPN g-1 لیستریا مونوسیتوجنز لاشه مذکور و شش لاشه مرغ دیگر (که قبل از ورود به سردکن آبی از نظر لیستریا مونوسیتوجنز منفی بودند) بعد از خروج از سردکن آبی به ترتیب 18 و? ?،? ?،? ?،? ?،? ? و 92 بود. که همگی متعلق به سروتیپ یک بودند. با انجام آزمون T دو طرفه، تفاوت معنی داری (P<0.05) در سطح اطمینان 95% در نتایج فوق مشاهده شد. همچنین در اندازگیری کلر آزاد آب، هیچ میزان کلری اندازه گیری نشد.
با توجه به نتایج بدست آمده چنین بیان می شود که در صورت عدم توجه به وضعیت بهداشتی آب سرد کن های آبی، امکان آلودگی لیستریا مونوسیتوجنز لاشه های مرغ بعد از خروج از سرد کن وجود دارد.