رابطه بین افزایش آلودگی هوا و مرگ در افراد با سن بیشتر از 64 سال در تهران

گرچه مطالعات مختلفی روی رابطه آلودگی هوا و عوارض مرتبط با سلامتی انجام شده اند. فقدان یک مطالعه دقیق و منظم با استفاده از روش مناسب در کشور ما احساس می شود. بخصوص ضعف متدولوژی در مطالعات موجود محققین را بر آن داشت تا به انجام یک مطالعه بر مبنای داده های Time series اقدام نمایند.
سطح متوسط روزانه هر یک از آلاینده های PM10, SO2, O3, CO, NOX, NO2, NO (ذرات معلق کوچکتر از 10 میکرون) که در یکی از ایستگاه های شرکت کنترل کیفیت هوای تهران اندازه گیری و ثبت شده بودند به عنوان متغیر مستقل و دما، رطوبت نسبی، روز هفته، ماه سال و فصل سال به عنوان متغیر مخدوش کننده بالقوه در نظر گرفته شدند. تعداد مرگهای روزانه شهر تهران که در افرا مسن تر از 64 سال رخ داده بود متغیر وابسته این طرح را تشکیل داد (داده های فوق از دفاتر بهشت زهرا استخراج گردیدند). کلیه موارد فوق در فاصله 1/1/77 لغایت 30/9/78 اندازه گیری و ثبت شده اند.
متغیر های PM10, CP, SO2 در مدل نهایی ارتباط معنی داری با متغیر وابسته نشان دادند (P<0.05)؛ بدین ترتیب که به ازای افزایش هر یک از آلاینده های فوق از صدک 25 به صدک 75 (به شرط ثابت بودن غلظت سایر آلاینده ها و متغیر های مخدوش کننده) به ترتیب 3.4%، 2.6%، 3.36% به تعداد مرگ های روزانه افزوده می گردد. در مدل نهایی بین "مقادیر باقیمانده (Residuals)" همبستگی متوالی(Autocorrelation) مشاهده نشد (ضریب همبستگی پیرسون بین مقادیر متوالی= 0.059-).
بین آلاینده های PM10, CP, SO2 و تعداد مرگ در افراد مسن تر از 64 سال رابطه وجود دارد. در ضمن آب و هوا و متغیر های تقویمی باید در بررسی چنین رابطه ای مدنظر قرار بگیرند.