ارتباط خودکارامدی عمومی و حمایت اجتماعی درک شده با کیفیت زندگی بیماران قلبی- عروقی: یک مطالعه مقطعی

بیماری های قلبی- عروقی به صورت یک فاکتور مستقل روی کیفیت زندگی بیماران تاثیر منفی بسزایی بر جای می گذارد. با این وجود افزایش خودکارامدی عمومی و حمایت اجتماعی درک شده می تواند در سازگاری بهتر بیماران با عوارض ناشی از بیماری و بهبود کیفیت زندگی آنان موثر باشد. از این رو این مطالعه با هدف بررسی تاثیر خودکارامدی عمومی و حمایت اجتماعی درک شده بر کیفیت زندگی بیماران قلبی- عروقی انجام شد.
در یک مطالعه مقطعی 116 بیمار قلبی- عروقی بستری شده در مراکز بیمارستانی شهر ایلام با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه پرسش نامه های کیفیت زندگی (World Health Organization Quality of Lifeیا(WHOQOL-BREF، خودکارامدی عمومی و حمایت اجتماعی درک شده مورد استفاده قرار گرفت. اطلاعات مطالعه پس از جمع آوری و ورود به نرم افزار SPSS نسخه 21 و در سطح معنی داری 05/0 = α مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
3/35 درصد شرکت کنندگان در مطالعه مرد و 7/64 درصد زن بودند که 8/82 درصد آنان متاهل و 2/17 درصد مجرد بودند. 6/2 درصد از بیماران کیفیت زندگی کنونی خود را بسیار بد، 4/3 درصد بد، 3/29 درصد متوسط، 9/50 درصد خوب و 8/13 درصد کیفیت زندگی خود را بسیار خوب ارزیابی نمودند. همچنین 3/4 درصد افراد از سلامت کنونی خود خیلی ناراضی، 2/11 درصد ناراضی، 2/32 درصد نه راضی و نه ناراضی، 8/44 درصد راضی و 5/9 درصد خیلی راضی بودند. میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران در ابعاد سلامت جسمانی 32/3 ± 18/22، سلامت محیطی 08/5 ± 76/25، سلامت روانی 79/4 ± 94/19 و روابط اجتماعی 26/3 ± 79/10 به دست آمد. همچنین میانگین نمره خودکارامدی عمومی 97/26 و حمایت اجتماعی 02/25 بود. همبستگی معنی داری بین خودکارامدی عمومی و حمایت اجتماعی درک شده با ابعاد کیفیت زندگی وجود داشت، به طوری که با افزایش میزان خودکارامدی عمومی و حمایت اجتماعی درک شده، میانگین نمره سلامت جسمانی، سلامت محیطی، سلامت روانی و روابط اجتماعی افزایش می یافت (05/0 < P).
خودکارامدی عمومی و حمایت اجتماعی درک شده تاثیر بسزایی در افزایش کیفیت زندگی داشت. از این رو طراحی و اجرای مداخلات آموزشی برای افزایش حمایت اجتماعی و خودکارامدی عمومی و همچنین کیفیت زندگی در بیماران قلبی- عروقی توصیه می گردد.