تحول صور خیال در شعر معاصر

تصویر به آن دسته از فعالیت های ذهنی گفته می شود که با تصرف قوه خیال در واقعیات مادی و معنوی به وجود می آید. در یک تصویر هنری عناصر متفاوت و بیگانه با هم پیوند می یابند و این از آن روست که شاعر، زبان را از قابلیت و توانایی کافی برای تجسم ادراکات شهودی خود برخوردار نمی بیند. بنابراین با انحراف از قواعد متعارف زبان و گذشتن از سطح خودکاری، آن را در مسیری شاعرانه بازسازی می کند. هرگاه این انحراف نقشمند، جهتمند و غایتمند باشد هنجارگریزی هنری صورت گرفته است.
یکی از وجوه انقلاب ادبی نیما تحول در تصویر سازی بود. شاعران معاصر بر اصل، تخیل آزاد تاکید دارند. آنان با ذهنیت متجدد و نگرش مستقل، از اشیاء و پدیده ها عادت زدایی می کنند و جهان درون و بیرون را همان گونه که در خیال شاعرانه خود کشف می کنند به تصویر می کشند. این مساله، صور خیال نوینی را در اشعار آنان موجب شده است. کیفیت تحول صور خیال در شعر معاصر مساله ای است که در این پژوهش بررسی می شود.