رابطه بین هوش هیجانی،انسجام گروهی و پرخاشگری در بازیکنان فوتبال

هدف تحقیق بررسی رابطه بین هو شهیجانی، انسجام گروهی و پرخاشگری در بازیکنان فوتبال بود. رو ش ها: جامعه آماری تحقیق حاضر را تی مهای فوتبال دسته دو باشگاه های تهران در سال 1387 تشکیل می دادند. از این میان 95 ورزشکار از هشت تیم به صورت خوشه ای انتخاب شدند. ابزار انداز هگیری تحقیق شامل سه پرسشنامه 1)هوش هیجانی شرینگ، 2)محیط گروهی (کارون، ویدمایر و براولی) و 3)خشم و پرخاشگری ورزشکاران رقابتی (ماکسول و مورس) بود. برای تحلیل داده ها نیز از روش آمار همبستگی پیرسون و استفاده شد.

بین هوش هیجانی و انسجام گروهی رابطه مثبت و معن یدار و P ≤0/ رگرسیون خطی در سطح معنی داری 05 بین هوش هیجانی و پرخاشگری بازیکنان فوتبال رابطه منفی و معنی داری مشاهده شد. همچنین نشان داده شد که مولفه های هوش هیجانی می توانند 55 درصد واریانس انسجام گروهی و 36 درصد واریانس متغیر خشم و پرخاشگری بازیکنان فوتبال را تبیین کنند.

با توجه به رابطه اثبات شده هوش هیجانی و موفقیت ورزشی و نتایج به دست آمده در این تحقیق در مورد عامل انسجام گروهی به عنوان عامل تعدی لکننده این رابطه، و همچنین رابطه منفی هوش هیجانی و پرخاشگری با تمرکز بر افزاش مهارت های ارتباطی و اجتماعی به عنوان یکی از زیرمقیاسهای اصلی هوش هیجانی، تاکید روی برنامه هایی برای افزایش هوش هیجانی بازیکنان فوتبال به عنوان یکی از راه های مداخلات روان شناختی در این ورزش برای بهبود عملکرد تیمی توصیه می شود