ساخت نقاط کوانتومی سولفید روی: بررسی اثر حضور عامل مهارکننده ی تیولی بر روی خواص فتوفیزیکی و ریزساختار نانوذرات

در پژوهش حاضر، نقاط کوانتومی سولفید روی به روش آبی سنتز و تاثیر اسید تیوگلایکولیک به عنوان عامل مهارکننده آلی در غلظت های متفاوت (0، 5/1، 2 و 5/2% وزنی) بر روی خواص فتوفیزیکی و ریزساختار نانوذرات بررسی گردید. برای ارزیابی خواص فازی ریزساختار از آزمون های پراش اشعه ایکس (XRD)، طیف سنجی تبدیل فوریه فرو سرخ (FTIR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، جذب در ناحیه مرئی- فرابنفش (UV-Vis) و اسپکتروفوتومتری نورتابی (PL) استفاده شد. آزمون پراش اشعه ایکس نشان داد که ضمن تشکیل فاز مورد نظر، نانوبلورک های بدست آمده ساختار مکعبی با اندازه 3-2 نانومتر دارند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی، ریزساختار نسبتا یکنواخت و ذرات کروی شکل را نشان داد. همچنین، نتایج آزمون طیف سنجی تبدیل فوریه فرو سرخ حاکی از حضور گروه های آلی بر روی سطح نانوذرات است. با توجه به آزمون نورتابی، بیشترین شدت نشر در غلظت 2% از عامل مهارکننده در طول موج 520 نانومتر مشاهده گردید که به کاهش نقص های سطحی مربوط است. شکاف انرژی حاصل از آزمون جذب مرئی- فرابنفش برای نمونه حاوی عامل مهارکننده بزرگ تر از نمونه فاقد آن تخمین زده شد. بطور کلی، در نتیجه اثر تحدید کوانتومی، شکاف انرژی نمونه ها بزرگ تر از شکاف انرژی مربوط به توده سولفید روی بدست آمد.