بررسی میزان رضایت مندی بیماران بستری از خدمات ارائه شده در بیمارستان تامین اجتماعی چمران ساوه

مارتین می نویسد در بیمارستان هایی که خدمات گسترده ارائه می دهند و امکانات بیشتری برای پاسخگویی به نیازهای بیماران در اختیار آن ها قرار می دهند، بیمار فرصت می کند بر هیجانات و اضطراب هایش غلبه کرده و به مسائل دیگری چون فعالیت های فرهنگی و هنری، هر چند به میزان محدود بپردازد. بدون تردید جلب مشارکت و رضایت بیمار و ایجاد روحیه همکاری به منظور پیشبرد امر درمان از هدف های مهم پرستاری است در غیر این صورت اجرای تدابیر درمانی با مشکلات و گاه با شکست روبرو خواهد شد. بیمارستانها از آنجائیکه از طرف مردم بعنوان یک موسسه علمی و در عین حال انسانی مورد توجه قرار می گیرند، همواره موضوع بحث و اظهار نظر های گوناگون هستند. شارل پرو(1) در بررسی مسائل اجتماعی بیمارستان نتیجه می گطرد که در سازمان بیمارستانها غالبا 3 عامل فرهنگی، تکنولوژیکی و ساخت اجتماعی فعالیت می کند. پیشرفت سریع علم پزشکی، پیدایش تکنولوژی جدید و عرصه تسهیلات بهداشتی و درمانی مطلوبتر از یک طرف، و تغییراتی که در بیماری ها و طرز معالجه آنها پیدا شده، بالا رفتن سطح معلومات مردم و بهبود وضع اجتماعی و اقتصادی و سایر شرایط زندگی از طرف دیگر، باعث گردیده که انتظارات و توقعات مردم از خدمات ارائه شده در بیمارستانها نسبت به سابق تغییر کرده و حتی بیشتر شود. امروزه در بسیاری از جوامع، مردم در همه امور بیمارستان دخالت می کنند و در کارآئی بیمارستانها نقش اساسی را بعهده می گیرند. بنابراین جلب رضایت آنان بسیار مهم و تعیین کننده است. بطور خلاصه می توان گفت: هدف بیمارستان تامین نیاز و جلب رضایت و بهبودی بیمار است و بیمار بنوبه خود فلسفه وجودی بیمارستان است. اگر مدیران مراکز درمانی این فلسفه را بخوبی درک نکنند و امور موسسه را به آزمون و خطا بسپارند به سرنوشت اکثر بیمارستانهای کشورهای در حال توسعه دچار خواهند شد. آنجاست که دو امر متناقض بر آنها مترتب است، یعنی با وجود وفور بیماری، مراجعات به بیمارستان کم است و یا در عین پائین بودن ضریب اشغال تخت با کمبود تخت بیمارستانی مواجه هستند. برنامه ریزان و مدیران بیمارستانهای موفق، تامین نیاز و جلب رضایت و بهبود بیمار را پیش شرط اصلی ماموریت خود می دانند و هدف بیمارستان را در راستای هدف مشترک (بیمار) طراحی می نمایند.